فراسوی دلار ایالات متحده
سیستم پولی بین‌المللی حاضر پرهزینه، غیرمنصفانه و پرریسک است. ناسیونالیسم اقتصادی و مقررات‌زدایی در ایالات متحده، آن را بدتر هم کرده است. در نتیجه یک جایگزین چندجانبه مورد نیاز است. سیستم پولی بین‌المللی متمرکز بر دلار، با هدف در نظر گرفته شده برای آن، تناسب ندارد. این موضوع، اقتصاد جهان، الگوهای غیرمتمرکز تجارت جهانی و جریان‌های سرمایه‌گذاری را به‌طور فزاینده و قابل توجهی به تکیه بر ارز رایج یک کشور به‌عنوان وسیله تبادل و پرداخت بین‌المللی و ذخیره ثروت وادار می‌کند. این ناهماهنگی اساسی، مجموعه‌ای از هزینه‌ها، عدم تعادل‌ها و خطر‌ها را برای اقتصاد جهان رقم می‌زند. این سیستم بانک‌های مرکزی کشورهای در حال توسعه را وادار به متعهد شدن در انباشت ذخایر دلاری پرهزینه به‌عنوان بخشی از مدیریت پولی می‌کند. این مساله همچنین آنها را در معرض بی‌ثباتی اعتباری، ناپایداری نرخ تبدیل و سیالیت قیمت دارایی‌ها در هر دو فاز سیکل‌های انبساطی و انقباضی سیاست پولی آمریکا قرار می‌دهد. علاوه بر این به‌طور وسیع‌تر، تکیه بر دلار، اقتصاد جهان را در معرض نتایج سیاست‌های نامطلوب مالی، تنظیمی و اقتصادی ایالات متحده قرار می‌دهد. این مساله به‌طور چشمگیر در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ نشان داده شد، حتی تجارت بین‌المللی که به‌طور کامل خارج از منطقه دلار بود نیز مختل شد. این سیستم همچنین نتایج معکوسی را برای اقتصاد آمریکا خواهد داشت. رشد تقاضا در سراسر جهان برای دارایی‌های ذخایر دلاری، از رشد ظرفیت اقتصاد آمریکا برای عرضه آنها فراتر می‌رود. این ممکن است فشارها و انگیزه‌هایی را برای ایجاد ابزارهای مالی پرریسکی شکل دهد که به نظر می‌رسد جایگزین نزدیکی برای چنین دارایی‌هایی است، مانند اوراق بهادار با پشتوانه املاک مسکونی در سال‌های پیش از ۲۰۰۷.
ارسال نظر