جای خالی فیلم اجتماعی با محتوا

هنر، سازنده بشریت و خالق زیبایی‌هاست. نمایش فیلم‌های پر محتوا، آرامش را به جامعه منتقل و ارتباطی حسی بین هنرمند و بیننده برقرار می‌کند. فیلم‌نامه‌های بامحتوا، یک حس زیبا به مخاطب انتقال می‌دهند، سبب شناخت بیشتر نسبت به مسائل، افزایش آگاهی افراد و ایجاد یک تحول می‌شوند؛ البته باید به جهت‌دهی فکری و سمت و سوی آنها توجه‌ کرد تا رسالت آنها در جامعه به‌صورت مکتبی، عملی، عملکردی، ارشادی و پیام‌رسانی به نمایش گذاشته شود.

بسیاری از فیلم‌های تلویزیون و سینما خواسته یا ناخواسته بر مخاطبان خود تاثیر گذاشته در عین حال بخشی از جامعه هدف یعنی بینندگان فیلم‌ها مانند گروه سنی نوجوان و جوان ممکن است تنها به یک بعد از فیلم یا سریال به جای نتیجه نهایی آن توجه کنند؛ آن زمان هنر، نقطه شروع انحراف در خانواده می‌شود و به همین دلیل بسیاری از افراد دیدن برخی فیلم‌ها را برای خود و خانواده نمی‌پسندند.

متاسفانه برخی فیلم‌ها و سریال‌ها ارزش یک بار دیدن هم ندارند چرا که باعث از بین رفتن قبح رفتار‌های نابهنجار در جامعه می‌شوند و این با هدف اصلی هنر در تضاد است. برخی از فیلم‌ها و سریال‌های تولیدی کم‌محتوا و ضعیف فیلترها را دور زده و به دلیل نبود نظارت صحیح، تجربه و دانش لازم برخی دست اندرکاران مجوز پخش پیدا کرده و اینجا است که به شعور مخاطب توهین می‌شود؛ البته باند‌بازی و پارتی‌بازی‌ها هم تاثیر معکوس و منفی به مخاطب القا می‌کند.

 هنر سینما نقش مهمی در انعکاس مسائل درونی جامعه دارد؛ در عین حال نیازمند فیلترهایی است تا نقش ارشادگر و پیام‌رسان‌ خود را در مقابل آسیب‌های جامعه نمایش دهد. به نظر می‌رسد انتخاب مدیران تحصیل‌کرده، آموزش‌دیده و با تجربه گام موثری برای افزایش فیلم‌هایی با محتوای اجتماعی غنی است تا مسوولان مربوطه در حوزه سینما و تلویزیون هنگام خواندن یک فیلم نامه ناهنجاری را در مقابل هنجار پر‌رنگ‌تر نشان ندهند و تاکید نمایش هنجار و ناهنجاری در کنار یکدیگر و به‌صورت منطقی داشته باشند.

امروز، شاهد ورود افرادی با تمکن مالی بالا در حوزه سینما و تهیه‌کنندگی هستیم این در حالی است که باید افرادی با سواد و علم مرتبط نقش هدایتگری فیلم‌ها را به عهده بگیرند تا عرصه‌های هنر در پرده سینما یا صفحه تلویزیون با دو عنصر سواد و تجربه کافی در این بخش و سرمایه منجر به تولید یک اثر ماندگار شود.

عده‌ای بر این باورند که فیلم‌ها و سریال‌های سینما و تلویزیون باید به مسائل و نکات خوب اشاره داشته باشد و به آسیب‌های اجتماعی ورود پیدا نکند؛ اتفاقا برعکس است و تولید یک محتوا باید پیام‌های مفید و آگاهی‌بخشی به جامعه داشته باشد و انسان‌ساز باشد. تولید فیلم‌هایی مانند «هیس دختران فریاد نمی‌زنند» از خانم درخشنده به‌رغم تمام سختی‌های دریافت مجوز و تولید مورد استقبال قرار گرفت چون جامعه به فیلم‌های این چنینی نیاز داشت و دارد. فیلم‌های این چنینی به خانواده‌ها آگاهی می‌بخشد و بسیاری از بحران‌ها و شیوه حل آنها را نمایش می‌دهد.

توجه به روحیه انتقاد‌پذیری، اجازه تولید و ساخت فیلم‌های انتقادی، نداشتن موضع‌گیری نسبت به برخی افراد و کاهش سانسورهای بی‌دلیل سبب آشکار شدن ناهنجاری‌ها و ارائه و نمایش آن به جامعه هدف آن هم به‌صورت اصولی خواهد شد و امیدواریم هنر سینما در اختیار هنرمندان قرار بگیرد نه...