پشت‌پای سیاستگذار به سرمایهگذار
هم‌اکنون که بازار سهام شاهد تداوم روند نزولی قیمت سهام است، دماسنج بورس عملا محدوده‌های ناامیدکننده و در عین حال سوال‌برانگیزی را به رخ سهامداران می‌کشد.
این بازار از خردادماه در مقایسه با بازارهای موازی با فشار فروش بیشتر از سوی معامله‌گران مواجه بوده و این در حالی است که به‌نظر می‌رسد با توجه به تداوم شرایط مبهم اقتصادی کشور و اعمال‌قدرت و مداخله سیاستگذار تحت‌عنوان تنظیم‌بازار،
شاخص‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سهام حالا‌حالاها به مدار صعودی بازنگردند. البته این گفته به آن معنا نیست که رشد بازار سهام در روزهای پیش‌رو و در ادامه تغییرات رخ داده در روز گذشته محتمل نخواهد بود.
البته باید این موضوع را در‌نظر گرفت که این مهم و تنگناهای پیش‌روی بازارسرمایه صرفا تحت‌تاثیر سیاستگذاری‌های اخیر به چالش کشیده نشده است، اما از آنجا که در یک سال‌گذشته دولت فشار حداکثری در قیمت‌گذاری کالاها را به‌جد در دستور کار قرار داده است، بازار سهام در پی این تدابیر، تمایل عجیبی به حرکت در ریل نزولی از خود نشان داده است.
این موضوع را به وضوح می‌توان از رفتار سرد و بی‌روح سهامداران در معاملات ماه‌های اخیر مشاهده کرد، به‌طوری‌که برآوردها از وضعیت کنونی نشان می‌دهد ریزشهای بورس تهران نمی‌تواند در کوتاه‌مدت با ادامه این وضعیت ختم به‌خیر شود. از سوی دیگر مداخله‌گری در امر قیمت‌گذاری کالاها و حتی دخالت وزارت صمت در عرضه خودرو در بورس‌کالا، شرایط را به‌جایی رسانده که همزمان با سلب‌اعتماد سرمایهگذار از این بازار سهامداران بیشتری ترغیب به کوچ از بورس شوند. این عوامل سبب‌شده با وجود بهبود اندک اوضاع در بازارهای جهانی، مداخلات جدید دستگاه‌های دولتی و دست‌اندازی‌های مداوم، امید بورس‌بازان نسبت به برگشت نمادها را به حداقل برساند.
روز گذشته نیز اگرچه شاخص‌کل بازارسهام رنگ قرمز به خود نگرفت و رشد حدود ۳/ ۰درصدی را در کارنامه سومین روز معاملاتی هفته ثبت کرد اما قرارگرفتن در ارتفاع یکمیلیون و ۴۲۷هزار واحدی در امتداد ریزشهای سهمگین روزهای قبل از آن و متعاقبا سقوط از سطح یکمیلیون و ۴۵۰هزار واحدی این شاخص که بارها از سوی اکثر فعالان بورسی به‌عنوان یک نقطه حمایت در‌نظر گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، از وجود التهابات چندوجهی در این بازار حکایت می‌کند؛ التهاباتی که اکثرا تحت‌تاثیر عوامل اثرگذار خارج از بازار، همگام با مداخلات مستقیم و غیرمستقیم ریشه دوانده است و با به اوج‌رسیدن این جریان بازار سهام را از حیث اثرپذیر بودن از سایر بازارهای دارایی به‌صورت منفی متمایز کرده است.
اگر در ماه‌های گذشته بورس‌بازان با معمای برجام دست و پنجه نرم می‌کردند و اخبار مرتبط با این حوزه را به‌طور دائم رصد می‌کردند، هم‌اکنون در موقعیتی به‌سر می‌برند که هر آن ممکن است با تغییر تدابیر سیاستگذار با فراز و فرودی غیر‌موجه روبه‌رو شوند. این مساله خروج سرمایه‌گذاران از بازار سهام را به‌دنبال داشته است. افزایش نااطمینانی در بازار هم‌اکنون آنقدر بر پیش‌بینی‌پذیری آن اثر سو گذاشته است که دیگر در تحلیل‌های تکنیکال نیز نمی‌توان به مانند قبل به سطوح حمایت یا مقاومت دل خوش کرد؛ این در حالی است که سرمایه‌گذاران برای واردشدن به هر بازاری نیازمند حداقل آینده‌نگری در بازه زمانی مشخص نسبت به ورود سرمایه خود هستند. پازل گم‌شده‌ای در جدال میان متقاضیان و عرضه‌کنندگان که به سنگینی کفه عرضه می‌انجامد.
