مدیرعامل «دانیلی ایتالیا» بررسی کرد
ظرفیتهای مغفول ایران برای توسعه صنعت فولاد
گروه بورس کالا- حدیث موسوی: جذب سرمایههای خارجی بهمنظور ارتقای جایگاه کشورمان در اقتصاد جهانی، فرصتی است که در سالهای گذشته بنا به دلایل بیشماری از ما و البته سرمایهگذاران خارجی سلب شد، اما لغو برخی تحریمها پس از توافق ژنو، بهانهای شد تا دوباره سرمایهگذاران اروپایی به ایران بیایند و فرصتهای متنوع سرمایهگذاری کشورمان را ارزیابی کنند. در شرایط فعلی که امیدواریها نسبت به فضای آتی اقتصادی و سیاسی کشور افزایش یافته، صنعت فولاد از جمله عرصههایی شناخته میشود که در میان تمامی موقعیتهای بیبدیل سرمایهگذاری ایران، یک موقعیت ممتاز را برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی پدید آورده است.
گروه بورس کالا- حدیث موسوی: جذب سرمایههای خارجی بهمنظور ارتقای جایگاه کشورمان در اقتصاد جهانی، فرصتی است که در سالهای گذشته بنا به دلایل بیشماری از ما و البته سرمایهگذاران خارجی سلب شد، اما لغو برخی تحریمها پس از توافق ژنو، بهانهای شد تا دوباره سرمایهگذاران اروپایی به ایران بیایند و فرصتهای متنوع سرمایهگذاری کشورمان را ارزیابی کنند.
در شرایط فعلی که امیدواریها نسبت به فضای آتی اقتصادی و سیاسی کشور افزایش یافته، صنعت فولاد از جمله عرصههایی شناخته میشود که در میان تمامی موقعیتهای بیبدیل سرمایهگذاری ایران، یک موقعیت ممتاز را برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی پدید آورده است. اواخر بهمنماه روزنامه «دنیای اقتصاد» همایش بزرگ چشمانداز صنعت فولاد و معدن ایران را با حضور مقامات عالیرتبه دولت و شرکتهای تولیدکننده فولاد برگزار کرد که در آن شرکتهای بزرگ فولادی در جهان برای بازگشت دوباره به صنعت فولاد ایران اعلام آمادگی و علاقهمندی کردند.
شرکت دانیلی ایتالیا، سارایه اسپانیا، اتوتک فنلاند و یومتال چین از جمله کمپانیهای خارجی شرکتکننده در این همایش بودند که ظرفیتهای بینظیر طبیعی و معدنی ایران را برای سرمایهگذاری، بسیار ارزنده و ممتاز توصیف کردند.
در این میان، مدیرعامل شرکت دانیلی، در مصاحبه اختصاصی با نشریه تجارت فردا چشمانداز صنعت فولاد ایران را بسیار روشن و رو به رشد عنوان کرد. جیان پیترو بندتی که هدایت یک شرکت بزرگ طراحی و ساخت کارخانههای فولاد را برعهده دارد با نگاه کاملا مثبت به ظرفیتهای عظیم صنعت فولاد ایران، معتقد است با کمی اصلاحات در قوانین و مقررات فضای کسبوکار و کاستن از بوروکراسی موجود و از سوی دیگر توجه ویژه مسوولان اقتصادی کشور، حکمرانی صنعت فولاد در منطقه در دست ایران خواهد بود. او میگوید، ایران یک وجه تمایز قابل توجه با کشورهای منطقه دارد، قابلیتهای بالای زمینشناسی مانند دسترسی به سنگآهن و انرژی ارزان قیمت در کنار وجود متخصصان و مهندسان فراوان موجب شدهاند ایران از معدود کشورهای دنیا با قابلیت جهت دهی به بازارهای منطقه بهخصوص کشورهای حوزه خلیج فارس باشد.
مدیرعامل شرکت دانیلی معتقد است، بازار محصولات فولادی حاشیه سود بالایی دارد؛ بنابراین کشورمان باید به گونهای در این صنعت حرکت کند که نه تنها بازار داخلی را به خوبی پوشش دهد، بلکه در صادرات نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. به گفته بندتی کشوری همچون ترکیه که از موهبتهای ایران کاملا بینصیب است با توسعه فولادسازی الکتریکی و بدون هیچگونه مزیت ابتدایی تقریبا به اکثر کشورهای جهان فولاد صادر میکند؛ درحالیکه ایران بهرغم دارا بودن مزیتهای بیشمار در این زمینه عقب است. بندتی با اشاره به ترسیم تصویری واقعی از وضعیت کنونی صنعت فولاد ایران در همایش اخیر فولاد گفت: حال باید مجموعهای از بایدها و نبایدهای اصولی از سوی مسوولان صنعت تدوین شود تا چشمانداز خوبی برای این صنعت رقم بخورد؛ مجموعهای از سازوکارها که بتواند تولید فولاد ایران را نه با رشد چند درصدی مواجه کند، بلکه جهش دهد. به گفته او ایران میتواند در شش تا هفت سال آینده تولید فولاد خود را دو برابر کرده و به ۴۰ میلیون تن برساند و روی صادرات فولاد به کشورهای منطقه بهخصوص حاشیه خلیج فارس که نیاز مبرمی به انواع محصولات فولادی دارند برنامهریزی کند، اما لازمهاش
بهبود روابط با این کشورهاست؛ زیرا هماکنون محصولی در ایران تولید میشود که بسیار مورد نیاز و مطلوب آنها است و به جای آنکه آنها نیاز خود را از ایران وارد کنند، محصولات فولادی را از چین و استرالیا خریده و از راهی دور به کشورشان حمل میکنند.
مدیرعامل دانیلی با تاکید بر اینکه روند رشد کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته
نشان میدهد در سالهای آتی نیاز به فولاد برای توسعه زیرساختهای اقتصادی کشورها به شدت افزایش مییابد، معادن غنی و با کیفیت سنگآهن و گاز ارزان قیمت کشورمان را مزیتی بزرگ برای رقابت صنعت فولاد ایران با کشورهای صاحب نام در این عرصه میداند و بیان میکند: برای رسیدن به این مزیت بزرگ در مرحله اول باید ظرفیتهای مغفول به خوبی شناسایی شده و به شکل مدون درآید و سپس در مرحله دوم تیمی از کارشناسان و متخصصان این صنعت تشکیل شود تا برنامهای برای روند تولید فولاد در آینده مثلا چند ماه یا چند سال دیگر ترسیم شود.
در نهایت کاهش بوروکراسی اداری که منجر به هدر رفت استعدادها و پتانسیلهای فعال در این صنعت میشود و همینطور تدوین قوانین شفاف و حمایت گرانه از صنعت فولاد از دیگر راهکارهای پیشنهادی این مدیرعامل ۷۱ ساله ایتالیایی برای توسعه و پیشرفت صنعت فولاد کشورمان است.
ارسال نظر