خبر- در پی افت شدید قیمت فلزات صورت گرفت
کاهش تاریخی سرمایه‌گذاری‌هادر فلزات پایه
شرکت‌های بزرگ معدنکاری جهان در حال کاهش برنامه‌های توسعه خود به میزان حدودا ۲۰۰بیلیون دلار هستند، باسقوط قیمت‌های فلزات، تقاضا از سوی کارخانه‌ها و تامین مالی پروژه‌ها نیز سیری نزولی را در پیش گرفته‌است.
بر اساس این گزارش، فهرست شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری‌های خود را کاهش می‌دهند و پروژه‌های خود را به تعویق می‌اندازند روز به روز در حال افزایش است. به عقیده کارشناسان سفت بستن کمربندها توسط شرکت‌های معدنکاری همزمان با سیر نزولی قیمت فلزات می‌تواند به این معنا باشد که برخی از پروژه‌ها هیچ گاه آغاز خود را نخواهند دید و این باعث هموار شدن راه برای رونق دوباره فلزات در ۲ یا ۳ سال آینده خواهد شد.
گراهام بیرچ، که در مدیریت ۴۰ بیلیون دلار در دارایی‌های منابع طبیعی در شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری بلک راک در لندن نقش دارد، گفت: این بزرگترین کاهش در تاریخچه بخش منابع است که از روی ضرورت انجام می‌گیرد. هر پروژه‌ای که در حال حاضر در جریان عمل نیست، دارد به سمت توقف می‌رود. شرکت آنگلو امریکن، که بزرگترین تولیدکننده پلاتین را در اختیار دارد، میزان سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی خود را به کمتر از نصف تقلیل داد و برنامه توسعه ۴۵ بیلیون دلاری خود را متوقف کرد.
گروه ریوتینتو، سومین شرکت معدنکاری بزرگ جهان، هزینه‌های سرمایه‌گذاری خود را به میزان ۵بیلیون دلار کاهش خواهد داد.
گروه کردیت سوئیس در سوم دسامبر گفت که صنعت معدنکاری ممکن است ۱۹۳ بیلیون دلار از برنامه‌های زمانبندی شده سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهد. کردیت سوئیس گفت که اغلب شرکت‌های معدنکار نمی‌توانند پا به پای کاهش تقاضا برای مس، آلومینیوم و سنگ‌آهن و رکود رشد اقتصادی جهانی، تولید خود را سریعا به حدی که لازم است متوقف کنند.
دو سوم از تولید سنگ‌آهن، یک چهارم از تولید مس و نیکل و ۱۲درصد از تولید آلومینیوم ممکن است به مدت دست کم دو سال به حال تعلیق در بیاید.
جیم لنون، تحلیلگر شرکت گروه مکواری، که به مدت بیست سال رد افت و خیز فلزات و مواد معدنی را گرفته است، در گزارشی در ششم دسامبر نوشت: «افت تقاضا در فصل جاری حقیقتا بزرگترین کاهش در تمام صنایع تحت پوشش ما از زمانی که ما به یاد می‌آوریم است.» مس، آلومینیوم، نیکل و پلاتین با دست کم ۶۳ درصد سقوط بدترین سال را در سابقه خود پشت سر می‌گذارند. بنا به شاخص سی آر بی رویترز/جفریز ۱۹ ماده خام از زمان اوج بی‌سابقه خود در سوم جولای و پس از آنکه در سال ۲۰۰۷ از ۱۷درصد رشد برخوردار شدند، ۵۲درصد تنزل یافتند. قیمت‌ها پس از آنکه ایالات متحده، اروپا و ژاپن دچار نخستین رکودهای همزمان از زمان جنگ جهانی دوم شدند سیر تنزلی را در پیش گرفتند. اقتصاد چین ممکن است از رشد کمی در حد ۵/۵درصد در سال آینده برخوردار باشد که بنا به اطلاعات CLSA Asia Pacific Markets کندترین سرعت رشد این کشور از سال ۱۹۹۰ است.
ماگنوس اریکسون، از شرکای ارشد در گروه مشاوره مواد خام مستقر در استکهلم گفت: «من نگرانم که افت قیمت‌ها به معنای فاجعه‌ای مطلق برای اکتشافات باشد و معنای دیگر آن بر زمین ماندن پروژه‌ها باشد به همان صورتی که چهار تا پنج سال پیش اتفاق افتاد.» او گفت: مس، مورد استفاده در برق و ساختمان‌سازی و سنگ‌آهن، مورد استفاده در فولادسازی، ممکن است بدترین ضربه‌ها را متحمل شود.
دیگران می‌گویند که روی نیز می‌تواند دچار کمبود عرضه حادی بشود. پروژه‌هایی که قبل از بحران اقتصادی اخیر گرفتار مشکلاتی بودند، یا پروژه‌های واقع در کشورهای دوردست، مخصوصا آنهایی که وابسته به سرمایه‌گذاری چینی‌ها هستند، می‌توانند آسیب‌پذیر باشند.
اوج این بحران می‌تواند در ۲۰۱۱ یا ۲۰۱۲ قابل مشاهده باشد، زمانی که مازاد موجودی حاصل از رکود کنونی ته خواهد کشید.
لان مورلی، از مدیران شرکت مدیریت سرمایه کوانتوم گفت: «شما می‌توانید دو تا سه سال دیگر شاهد کمبود شدید دیگری در بازار فلزات و مواد معدنی باشید، چون شرکت‌ها بیش از حد لازم سرمایه‌گذاری‌های خود را متوقف می‌کنند.» برخی تحلیل‌گران معتقدند بیش از دو تا سه سال طول خواهد کشید تا شاهد چنین کمبود شدیدی در عرضه فلزات و مواد معدنی باشیم، اما در هر حال زمانی که چنین وضعیتی رخ دهد شرکت‌های بزرگی همچون بی‌اچ پی بیلیتون و شرکت برزیلی واله (Vale) که دارایی‌های هنگفتی دارند موقعیت بهتری نسبت به دیگر شرکت‌ها برای بهره‌برداری از آن خواهند داشت. مشاور مستقل آنگوس مک‌میلان گفت که کاهش‌ها و تعویق‌های پروژه‌های بزرگ می‌تواند آسیب بیشتری به مس و روی برساند.
او با اشاره به میزان استخراج معدنی هر دو فلز یاد شده، گفت: «برخی از پروژه‌هایی که به تعویق افتاده‌اند آینده خوبی خواهند داشت. یک بار دیگر زمانی که چرخه اقتصادی سیر صعودی را در پیش بگیرد ما با کمبود کنسانتره روبه‌رو خواهیم شد.» قیمت جهانی مس از اوج بی‌سابقه ۸۹۴۰ دلاری برای هر تن آن در ماه جولای تقریبا دو سوم کاهش یافته است. قیمت روی نیز به کمتر از یک چهارم قیمت اوج ۴۵۸۰ دلاری برای هر تن از آن در سال ۲۰۰۶ افت کرده است.
تولیدکنندگان روی در برابر سیر تنزلی قیمت‌ها، با حذف کوهی از تولیدات معدنی که انتظار می‌رفت برای دست‌کم دو سال سایه‌‌اش بر بازار حکمفرما باشد، سریعا واکنش نشان داده‌اند. حدود ۸۰۰هزار تن از تولید معدنی روی در سال ۲۰۰۹ کم خواهد شد. کاهش‌های تولید مس کمتر بوده‌اند، اما برخی عملیات‌های این فلز در بالای فهرست طویلی از زیان‌های غیرمنتظره قرار داشته‌اند که در برخی موارد زیان‌های مزبور در سال آینده نیز وجود خواهد داشت و انتظار می‌رود که با توجه به اینکه قیمت‌ها رفته رفته از هزینه‌ها پایین‌تر می‌آیند پروژه‌های بیشتری متحمل چنین خساراتی بشوند.
اریکسون از گروه مشاوره مواد خام گفت: «در زمینه معدنکاری مس، برخی پروژه‌ها بسیار بزرگند و اگر در حال حاضر متوقف شوند نیاز به زمانی طولانی خواهند داشت تا دوباره راه‌بیافتند.» سنگ‌آهن نیز شاید به خاطر کمبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی نظیر راه‌آهن‌ها برای انتقال مواد از معادن دورافتاده، در آینده نتواند پاسخگوی تقاضا باشد.
ارسال نظر