این عامل در همه عناصر قیمت‌گذاری آتی (همچون هزینه تامین مالی، هزینه انبارداری و بازده مورد انتظار) به چشم می‌خورد. با این حال، در گزارش‌ها و تفسیرهای مربوط به بازارهای کالا بحث درباره تاثیر عامل زمان نادیده گرفته شده و فقط تعداد اندکی از سرمایه‌گذاران نهادی قدر این عامل را می‌دانند. در بسیاری موارد (به‌عنوان مثال در زمان اوج‌گیری قیمت نفت‌خام)، سرمایه‌گذاران نگاهی بلندمدت به روندهای عرضه و تقاضا دارند و اغلب از ابزارهای کوتاه یا میان‌مدت سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. به بیان دیگر، هزینه‌های حفظ موقعیت و محدوده زمانی (معمولا ۲ تا ۳ ساله) را که عرضه و تقاضا به‌شدت تغییر می‌کنند، نادیده می‌گیرند. شاید درک نکردن تاثیر کامل و قوی عامل زمان، توضیح مناسبی برای زیان بسیاری از سرمایه‌گذاران باشد. این موضوع دست‌کم در بازارهای کالا، شاید پاسخی به پرسش مشهور فرد شوئد (کارگزار بازار وال استریت و نویسنده) کتاب «قایق‌های تفریحی مشتریان کجاست؟» باشد. این قایق‌ها (در واقع، سود سرمایه‌گذاران) ناپدید شده‌اند چون سرمایه‌گذاران بازار به اهمیت گذر زمان توجه نکرده‌اند. درحال‌حاضر، سرمایه‌گذاران فعال در حوزه قراردادهای آتی کالایی به‌خوبی با مشکل افزایش قیمت تحویل آتی آشنا هستند. در ادبیات بازاریابی امروز گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران نباید در زمینه سودآوری فقط به افزایش قیمت نقدی تکیه کنند. بلکه باید به سرمایه‌گذاری در قراردادهای با سررسید بلندمدت‌تر، به‌کارگیری ابزارهای پویاتر و توزیع ریسک بین کالاهای مختلف نیز بپردازند و در همه این موارد، عامل زمان را مورد توجه قرار دهند. به‌کارگیری این استراتژی‌ها می‌تواند کاهش میزان سود را به حداقل برساند، هرچند نمی‌تواند به‌طور کامل از آن جلوگیری کند. در بسیاری موارد سرمایه‌گذاران تلاش می‌کنند مسیر حرکت قیمت کالاها را (بر مبنای صنعتی شدن بازارهای نوظهور و کمبود مواد اولیه) به وسیله ابزارهای کوتاه‌مدت ولی به‌صورت بلندمدت پیش‌بینی کنند که کارآیی ندارد. با همه این تفاسیر «زمان» قدرتمندترین عامل در روند معاملات بازارهای کالا به شمار می‌رود ولی در تحلیل‌های بازار مورد توجه قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل است که وقتی پیش‌بینی خاصی برای یک دوره محقق نمی‌شود، بیشتر سرمایه‌گذاران می‌گویند در دوره بعد این پیش‌بینی محقق می‌شود. بنابراین استراتژی سرمایه‌گذاری خود را بر این مبنا قرار می‌دهند. بازارهای کالا ابزارهای بسیار خوبی برای مدیریت ریسک معاملاتی در دوره‌های کوتاه تا میان‌مدت در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهند؛ استفاده از این ابزارها با در نظر گرفتن عامل زمان، بهترین تضمین برای سودآوری است.