پیشنهاد دیگر الزام به حفظ بازارهای صادراتی فعلی و پرهیز از هرگونه تهدید به قطع صادرات از سوی دولت بود که از زبان فعالان صنعت مطرح شد. رصد موجودی انبارهای خریداران از بورس کالا، انتشار اسامی خریداران محصولات از بورس کالا، عرضه درصدی محصولات توسط خریداران شمش و آهن اسفنجی از بورس کالا و در نهایت تصمیم‌گیری برای محاسبه قیمت بر اساس ارز رسمی در مبادلات بورس کالا سایر مواردی بودند که در این جلسه پیشنهاد شدند اما با خروجی همراه نشد.در این رابطه پیشنهاد شد فرمول به گونه‌ای باشد که از هر هزار تن آهن اسفنجی خریداری شده، ۶۰۰ تن شمش باید در بورس عرضه شود یا به ازای هر هزار تن اسلب و بیلت خریداری شده، ۷۵۰ تن ورق و میلگرد باید از سوی خریدار در بورس عرضه شود.در این باره آن‌طور که یک منبع آگاه در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» اعلام کرده قرار است جلسه‌ای دیگر به زودی برگزار شود و موضوعات مورد بحث و بررسی قرار بگیرد.

تمایل کارخانه‌های بزرگ فولاد‌ساز (ذوب‌آهن اصفهان، فولادمبارکه و فولاد خوزستان) در شرایط کنونی به صادرات در حالی افزایش پیدا کرده که عواملی همچون «عدم تمایل خریداران مبنی بر انتشار اسامی و بازخواست‌های بعدی» و اینکه کارخانه‌ها باید یک رقم معقول برای موجودی کالا داشته باشند باعث می‌شود تقاضای واقعی داخلی کاهش و تمایل برای صادرات افزایش یابد. از سوی دیگر عدم تمایل به عرضه در بورس کالا با معیار دلار ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی باعث متضرر شدن شرکت‌ها شده، آیا مصرف‌کننده واقعی این بهره را می‌برد یا واسطه‌ها؟ در نهایت این سوال پیش می‌آید که آیا نظارتی بر اینکه کارخانه‌ای که از بورس کالا شمش خرید می‌کند به ازای هر هزار تن، ۷۵۰ تن کالای ساخته شده در بورس کالا عرضه کند وجود دارد؟اصولا آیا تمایل به این عرضه وجود دارد و آیا شرکت‌ها کالای مورد نیاز بازار را عرضه می‌کنند یا کالایی عرضه می‌کنند که هیچ‌گونه شرکتی به جز شرکت‌های خودی تمایل به خرید پیدا نکنند؟ آیا یک نماینده متخصص از بخش فولاد، بورس، وزارت صنعت،‌ بازرسی، ‌سازمان حمایت از مصرف‌کننده و انجمن فولاد پس از معاملات بورس شفافیتی مشخص برای مشتریان قائل هستند و بازار را از روند سبد عرضه شده و مشتریان آن در بازار آگاه می‌کنند؟

در عین حال باید دید عرضه در بورس بر مبنای قیمت ۴۲۰۰ تومانی است یا بر مبنای قیمتی که بازار مشخص می‌کند؟ به هر حال باید از تصمیماتی که باعث به وجود آمدن رانت است جلوگیری شود و سریعا با مشورت با اعضای با تجربه تصمیماتی گرفته شود که صنعت فولاد و تولید داخلی این صنعت از بین نرود.با توجه به کاهش قیمت ارز در بازار آزاد و اینکه نهادهای نظارتی چند روزی است به‌صورت مرتب به انبارهای آهن در سراسر کشور سرکشی می‌کنند و بیم جریمه و پلمب انبارها به دلیل احتکار و فروختن کالا از سوی انباردارها می‌رود بنابراین بازار فولاد در انبارها و خریدهای خود دچار کاهش قیمت شده به‌صورتی که میلگرد در دامنه ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ تومان و تیرآهن در دامنه ۴۰۰۰ تا ۴۷۰۰ تومان مورد معامله قرار گرفته است. حال باید منتظر ماند و دید کسانی که با منطق کالای سرمایه‌ای روی آهن سرمایه‌گذاری کرده بودند چه واکنشی نشان می‌دهند؛ پیش‌بینی می‌شود آهن از هفته آینده و پایان مردادماه به زیر ۴۰۰۰ تومان هم برسد ولی آیا خریداری هم برای کالا از کارخانه‌ها هست؟ در این رابطه ممکن است کاهش شدید تقاضا در هفته‌های آتی باعث بروز مشکلاتی عدیده برای صنعت و بازار فولاد شود و باید یک راه‌ حل معقول برای بخش فولاد در نظر گرفت.