وی در ادامه افزود: اکنون در شرایطی قرار داریم که تحریم، مانع صادرات سنگ‌آهن و مقاطع فولادی می‌شود و تولید نیز کاهش می‌یابد؛ یعنی بسیاری از کارخانه‌هایی که نمی‌توانند قراردادهای مناسبی منعقد کنند، مجبور می‌شوند از عرصه فعالیت اقتصادی خارج شوند یا در دوران رکود، تولید خود را کاهش دهند. در این شرایط، احتمالا دولت وارد قیمت‌گذاری دستوری و تعیین سهمیه‌بندی مواد اولیه مصرفی در داخل بین کارخانه‌های بزرگ تا کوچک می‌شود، اما تجربه ثابت کرده که دخالت در بازارها خود عامل برهم ریختگی توازن است.رئیس انجمن تولید‌کنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن تصریح کرد: علاوه بر این، ما برای تعادل بخشی به بازار کالایی، اعتقادی به کارآیی روش‌های کنترل دولتی قیمت‌ها یا سیاست قیمت‌گذاری دستوری نداریم و معتقدیم که اگر تنظیم بازار را تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان داخلی به دست بگیرند، خودشان از لحاظ قیمت و میزان تولید به تعادل می‌رسند. این حالت از دخالت دستوری و کنترل بازار و همچنین شیوه سهمیه‌بندی، کاملا متفاوت و کارآتر است.

وی ادامه داد: البته دولت می‌تواند تامین مواد اولیه برای صنایع پایین دست را سهل کند که به‌عنوان مثال، محصولات صنایع بالادست از طریق بورس به مصرف‌کنندگان عرضه شود؛ این همان روشی است که در بورس کالا اکنون انجام می‎شود و ما اعتقاد داریم که اقدام مثبتی است.رئیس انجمن تولید‌کنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن تاکید کرد: بنابراین، ضروری است که در بازار کالاهایی مثل زنجیره تولید فولاد، شفافیت قیمتی و نظام قیمت‌گذاری آزاد را که به کمک بورس دست‌یافتنی است، حفظ کنیم.اکبریان با بیان اینکه در مسیر آزادسازی اقتصادی قطعا بورس کالا در ابتدای راه بوده و اکنون در جهت تقویت قرار دارد؛ اظهار کرد: اگر وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور به پایداری برسد و در روند عرضه و تقاضا و قیمت کالاها نیز دخالت‌های دستوری وجود نداشته باشد، آن زمان است که کارآیی بورس بیش از گذشته خودنمایی می‌کند.وی افزود: در زنجیره تولید فولاد نیز برخی از بخش‌های زنجیره در بورس حضور داشتند و ما در حال مذاکره با سایر بخش‌ها هستیم تا تولیدکنندگان کم کم به این سمت وارد شوند. از سوی دیگر، مصرف‌کنندگان اصلی از بورس خرید خود را انجام دهند.

  تقویت ابزارهای مالی بورس کالا

رئیس انجمن تولید‌کنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن عنوان کرد: برخی از مقامات دولتی عقیده دارند که مصرف‌کننده اصلی باید به تولیدکننده اصلی متصل شود و غیر از این را واسطه‌گری می‎دانند. اما سال‎های گذشته که بسیاری از واحدهای تولیدی از حمایتی برخوردار نبودند، این سرمایه‌گذاران داخلی بودند که توانستند از تولید حمایت کرده و بازار را تنظیم کنند. اما این امر اشاره به کسانی نیست که محصولی را خرید می‎کنند و همان روز آن را با قیمت بالاتر می‌‎فروشند. حضور سرمایه‌گذاران و واسطه‌های ضروری است که باعث گردش مالی و کاری در چند واحد تولیدی می‌شوند که البته حضور آنها هم به نفع تولید‌کننده و هم مصرف‌کننده بوده و خود نیز سود می‌کردند.

اکبریان در انتها خاطر‌نشان کرد: بورس کالا باید از لحاظ ابزاری تقویت شود؛ یعنی روش‎های دیگر معاملاتی را نیز در سیستم خود وارد کند. به‌عنوان مثال، از تهاتر کالایی در معاملات کالایی مختلف استفاده کند تا معاملات تنها برمبنای پول نباشد و تامین زنجیره فولاد با مبادله کالا بین بخش‌های مختلف امکان پذیر شود. چراکه بازار داخلی در حال تضعیف شدن است و در شرایط تحریم، بازار خارجی نیز تاحدودی از دست می‌رود؛ بنابراین به کمک این روش‌ها، باید انجام معاملات تسهیل شود. در شرایط بحرانی اقتصاد کشور، باید به دنبال روش‌های عقلانی باشیم و چه جایی را بهتر از بورس می‎توان یافت که این عقلانیت و منطق در آن پیدا شود؟