این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه منافع جریانات سیاسی از طریق تولید داخل و کاهش واردات به خطر افتاده، اظهار کرد: طبیعی است که شاهد بیان برخی اعتراض‌ها و طرح اتهامات علیه روند معاملات و عرضه‌ها در بورس کالا و به‌طور خاص مجتمع فولاد مبارکه باشیم. آرمان با تاکید بر اینکه بورس در هر جای دنیا، بر پایه عرضه و تقاضا عمل می‌کند و در ایران نیز خارج از این منطق نیست، افزود: البته ممکن است ایرادها و کاستی‌هایی نیز مطرح باشد که محدود به بورس کالای ایران نیست و در سایر بورس‌ها نیز قابل مشاهده و البته قابل رفع است. این استاد دانشگاه درباره چالش بازار فولاد و اتهام‌های مطرح شده علیه بورس کالا و زیرسوال بردن زیرساخت‌های آن، از سوی برخی صنایع پایین‌دستی گفت: بورس کالا مهم‌ترین نهادی است که می‌تواند تعیین‌کننده قیمت فولاد باشد. وی با بیان اینکه بخشی از تولیدات فولادی کشور نیز در بورس عرضه می‌شود، افزود: سه کارخانه بزرگ فولادسازی ایران یعنی فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و ذوب آهن اصفهان دارای قراردادهای مدت‌دار با برخی مشتریان خود هستند که بخشی از محصول تولیدی آنها در بورس عرضه شده و بخش‌های دیگر یا صادر می‌شود یا در قالب قراردادهای مشخص به مشتریان عمده آنها اختصاص می‌یابد.

آرمان افزود: به همین دلیل، برخی جریان‌های مبتنی بر رانت‌خواری و مافیایی مرتب به بورس کالا اعتراض می‌کنند که چرا این قیمت را تعیین کردید؛ در حالی‌که در هیچ جای دنیا، مدیریت بورس نقشی در تعیین قیمت سهام یا کالا ندارد اما نوک پیکان حمله این جریان‌ها، بر فولادسازی از جمله فولاد مبارکه و پتروشیمی متمرکز شده است. این کارشناس اقتصادی گفت: از این رو، حملاتی که به بخش فولاد می‌شود، بیشتر ناشی از جریان‌های ضد توسعه‌ای در کشور است و با طرح این اتهامات، سعی در تضعیف و تخریب وجهه فولادسازان دارند. وی خاطرنشان کرد: به جز فولاد مبارکه، هیچ بنگاه اقتصادی در کشور ارزش تولیدات آن به حدود ۵/ ۳ میلیارد دلار نمی‌رسد.آرمان ادامه داد: سایر بنگاه‌های اقتصادی مانند پتروشیمی بندر امام (ره) که همان پتروشیمی ایران و ژاپن پیش از انقلاب بوده، ارزش تولیدات آن حداکثر به ۴/ ۱ میلیارد دلار می‌رسد.این استاد دانشگاه دلیل طرح اتهام‌ها علیه صنایع فولاد کشور از جمله فولاد مبارکه را متاثر از حذف رانت‌های مرتبط با واردات از سوی برخی افراد خاص عنوان کرد.

اخبار مرتبط