بنا بر این گزارش، طی مدت یاد شده ۴ میلیون و ۲۲۵ هزار تن فولاد خام و ۹۴۰ هزار تن انواع محصولات فولادی صادر شد که نسبت به مدت مشابه سال ۹۵ (۲ میلیون و ۲۹۴ هزار تن شمش و یک میلیون و ۴۴۷ هزار تن محصولات فولادی) به ترتیب ۸۴ درصد رشد و ۳۵ درصد کاهش داشته است. همچنین از ابتدای فروردین تا پایان آبان، ۳۳ هزار تن واردات فولاد خام و یک میلیون و ۴۹۱ هزار تن انواع محصولات فولادی وارد کشور شد که در مقایسه با آمار مدت مشابه سال گذشته (۱۶۵ هزار تن فولاد خام و ۲ میلیون و ۱۹ هزار تن انواع محصولات فولادی) به ترتیب ۸۰ درصد و ۲۶ درصد کاهش نشان می‌دهد.برهمین اساس یک کارشناس صنعت فولاد توجه به تامین نیاز داخلی از سوی فولادسازان را یک ضرورت ارزیابی می‌کند و در عین حال عقیده دارد برای حفظ تمام بازارهای خارجی که در سال‌های گذشته و در شرایط زیان به دست آورده‌ایم، نیاز به برنامه‌ریز‌ی‌های جدیدی است تا هم بازارهای خارجی به درستی حفظ شوند و هم از ایجاد التهاب در بازار داخلی پیشگیری شود.

 رضا زائرحیدری، کارشناس صنعت فولاد نیز با اشاره به افزایش میزان صادرات و تولید فولاد کشور می‌گوید: ما در سال گذشته حدود ۴ میلیون تن صادرات داشتیم و میزان وارداتمان نیز کمی بیش از صادرات بود، اما از آنجا که امسال مصرف سرانه فولاد در کشور افزایش داشته، به نظر می‌رسد کنترل صادرات اقدامی ضروری باشد. سال گذشته حدود ۱۷ میلیون تن فولاد در کشور تولید شد؛ یعنی مصرف سرانه حدود ۲۱۰ کیلوگرم برای هر نفر بوده است، این در حالی است که زائرحیدری مصرف سرانه امسال را حدود ۲۵۰ کیلوگرم برای هر نفر پیش‌بینی کرد. بر همین اساس این کارشناس صنعت فولاد می‌گوید: در واقع اگر بخواهیم روند صادرات را حفظ کنیم باید تولید را افزایش دهیم و هیچ ظرفیت خاموشی در صنعت فولاد نداشته باشیم، تنها در این صورت است که هم توان تامین بازار داخلی را خواهیم داشت و هم توان حفظ بازارهای خارجی.

زائرحیدری در ادامه می‌گوید: در حال حاضر ما در بخش خصوصی و واحدهای القایی ظرفیت‌های خالی داریم، همچنین شرکت‌هایی وجود دارند که به دلیل قیمت پایین فولاد و رکود در سال‌های گذشته تعطیل شده‌اند، همچنین یکی از کوره‌های بلند ذوب آهن نیز به دلیل قیمت پایین فولاد در سال گذشته خاموش شد که به نظر می‌رسد در صورت ثابت بودن رشد قیمت‌های جهانی و توجیه داشتن صادرات، می‌توان این بخش‌ها را به چرخه تولید اضافه کرد تا هم نیاز داخل به خوبی تامین شود و هم جریان صادرات مانند سال گذشته ادامه داشته باشد. فولادسازان کشور در سال گذشته حدود ۱۷ میلیون تن فولاد تولید کردند در حالی‌که ظرفیت اسمی صنعت فولاد ایران حدود ۲۱ میلیون تن است. به این ترتیب به نظر می‌رسد اگر جذابیت صادرات به علت رشد قیمت‌های جهانی پایدار باشد، بتوان روی ظرفیت‌های خاموش صنعت فولاد حساب کرد تا هم از کاهش عرضه و شوک قیمتی به بازار داخلی جلوگیری شود و هم روند صادرات و ارزآوری فولادسازان تقویت شود. حال باید دید آیا فولادسازان قادر به ایجاد این نقطه تعادل در صادرات و تامین بازار داخل خواهند بود؟