پایان آلودگی پلاستیک؟

نقش ائتلاف در اجرای سند بین‌المللی الزام‌‌‌آور قانونی (ILBI) در مورد آلودگی پلاستیک چیست؟

هنگامی که با ILBI موافقت شد، نقش ائتلاف در تمرکز بر اجرا و تلاش سریع برای تبدیل توافق به پیشرفت در مبارزه با زباله‌‌‌های پلاستیکی مشخص می‌شود. کمک به تقویت سیستم‌های مدیریت زباله کشورها و افزایش نرخ بازیافت آنها، بخش مهمی از این امر است، زیرا بازیافت در کنار مدل‌‌‌های کاهش، استفاده مجدد و پر‌‌‌کردن، جزء ضروری اقتصاد چرخشی است. بازیافت با نگه‌‌‌داشتن مواد موجود در چرخه استفاده برای مدت طولانی‌‌‌تر، اقتصاد چرخشی را ممکن می‌‌‌سازد و در نتیجه نیاز به مواد اولیه خام را کاهش می‌دهد. یکی از جنبه‌‌‌هایی که اغلب نادیده گرفته می‌شود اما صرفه‌‌‌جویی اقتصادی بازیافت را تضمین می‌کند، اطمینان از عرضه مطمئن جریان‌‌‌های مواد اولیه پاک است. به همین دلیل برای کشورها حیاتی است که سیستم‌های مدیریت پسماند قوی داشته باشند تا امکان تفکیک جریان‌‌‌های زباله را قبل یا بعد از جمع‌‌‌آوری فراهم کند.

ائتلاف چگونه از کشورها در اجرای نقشه راه اقدام ملی برای رسیدگی به زباله‌‌‌های پلاستیکی حمایت می‌کند؟

هیچ راه‌حل یکسانی برای پایان‌دادن به زباله‌‌‌های پلاستیکی در محیط‌زیست وجود ندارد و شرایط مختلف کشورها باید در نظر گرفته شود. این مفهوم در چارچوب مدیریت زباله پلاستیکی ائتلاف با حمایت رولاند برگر توسعه‌یافته، بیشتر مورد بررسی قرار گرفته است. از فراتحلیل جهانی ۱۹۲ کشور، ۶دسته از سیستم‌های مدیریت زباله و بازیافت را شناسایی می‌کند که رده I (سیستم‌های توسعه‌نیافته) نوپاترین و رده VI (سیستم‌های عملکرد توسعه‌یافته) پیشرفته‌‌‌ترین است. با تشریح ملاحظات کلیدی و اقدامات حیاتی برای اجرا که مختص هر طبقه است، ائتلاف قصد دارد به اطلاع‌رسانی به دولت‌‌‌ها در مورد نحوه تنظیم برنامه‌‌‌های اقدام ملی خود به منظور پیشبرد یا حتی جهش مراحل در توسعه سیستم‌های مدیریت پسماند کمک کند. این استراتژی‌‌‌ها عمدتا توسط تجربه‌‌‌های ائتلاف شکل گرفته است، زیرا از پنج‌سال پیش که فعالیت خود را آغاز کردیم، در روش‌های آزمایشی حدود ۸۰پروژه مدیریت زباله‌‌‌های پلاستیکی و بازیافت شرکت داشته‌‌‌ایم.

اتحادیه از طریق کتاب‌‌‌هایی، آموخته‌‌‌های کلیدی به‌‌‌دست‌‌‌آمده از پروژه‌‌‌های ما را مستند می‌کند تا نشان دهد چه چیزهایی امکان‌‌‌پذیر است و چه امکاناتی برای تغییر سیستم‌‌‌، جهت پایان‌‌‌دادن به نشت زباله‌‌‌های پلاستیکی و ایجاد اقتصاد چرخشی موردنیاز است. به‌عنوان مثال، اولین کتاب ما، «درگیر کردن خانوارها در جمع‌‌‌آوری زباله‌‌‌های شهری تفکیک‌شده» بود که حاصل نتایج پروژه‌‌‌های اجراشده ائتلاف در آرژانتین، چین، هند و اندونزی را ترسیم می‌‌‌کرد. هدف این بود که نشان دهد چگونه تفکیک زباله‌‌‌های خانگی می‌‌‌تواند موجب بهبود حجم و کیفیت مواد جمع‌‌‌آوری‌‌‌شده برای بازیافت شود. قصد ما این است که با شبکه گسترده‌‌‌ای از شرکا، از جمله دولت‌‌‌ها و بازیگران صنعت، برای توسعه، تقویت و مقیاس بالاتر این مدل‌‌‌ها همکاری کنیم.

یکی از نمونه‌‌‌های هدایت پروژه‌‌‌ها و ابتکارات مدیریت زباله که می‌‌‌تواند مقیاس‌‌‌پذیر باشد، پروژه برسیه اندونزی است. قرار است یک‌میلیون نفر از ساکنان، به خدمات جمع‌‌‌آوری و پردازش زباله‌‌‌های خانگی درب خانه (به شکل پولی) دسترسی پیدا کنند. در نهایت هدف، راه‌‌‌اندازی یک سیستم مدیریت زباله پایدار از نظر مالی است که به‌عنوان طرحی برای مقیاس‌بندی و تکرار بیشتر در سراسر اندونزی و سایر بازارهای نوظهور عمل می‌کند.

ائتلاف، ۳۷۵میلیون دلار از آمریکا و ۳۶۸میلیون دلار سرمایه از اشخاص ثالث جذب کرده است. این بودجه از کجا تامین می‌شود و سرمایه‌گذاران چقدر در فعالیت‌‌‌های ائتلاف نقش دارند؟

بخش عمده‌‌‌ای از بودجه ما از طریق حق عضویت تامین می‌شود. تا امروز ۳۷۵میلیون دلار جمع‌‌‌آوری کرده‌‌‌ایم. از این میزان، ۷۳‌درصد یا ۲۷۱میلیون دلار آمریکا به پروژه‌‌‌ها و سایر فعالیت‌‌‌های مرتبط با ماموریت اختصاص یافته است.

یکی از عناصر منحصربه‌‌‌فرد ائتلاف این است که ائتلاف ما شرکت‌هایی را از سراسر زنجیره ارزش پلاستیک شامل برندها، مدیران، بازیافت‌‌‌کنندگان و تولیدکنندگان گرد هم می‌‌‌آورد. علاوه بر بودجه، ما به اطلاعات فنی و راهنمایی‌‌‌های آنها تکیه می‌‌‌کنیم تا ائتلاف قادر به توسعه راه‌‌‌های جامع برای پایان دادن به زباله‌‌‌های پلاستیکی باشد. فراتر از این، ائتلاف مستقل است. هر پروژه تحت یک فرآیند بررسی داخلی و مستقل قرار می‌گیرد و تصمیم‌گیری نهایی در اتحادیه باقی می‌‌‌ماند. ۳۶۸میلیون دلار سرمایه کاتالیزوری که به آن اشاره شد، سرمایه‌‌‌ای است که از احزاب غیر از شرکت‌های عضو، در بخش‌‌‌های دولتی و خصوصی جمع‌‌‌آوری کرده‌‌‌ایم که شامل سرمایه‌گذاران تاثیرگذار است. هدف ما تشویق طرف‌‌‌های دیگر است که یا به پروژه‌‌‌های ما کمک مالی کنند یا برای سایر ایده‌‌‌های مرتبط با کار ما تامین‌کننده مالی باشند.

از آنجا که ائتلاف یک موسسه خیریه است، انواع بودجه‌‌‌ای که ارائه می‌‌‌کنیم و «انتظارات بازگشت» ما اغلب کاملا با سایر وام‌‌‌دهندگان متفاوت است. به‌عنوان مثال، ائتلاف معمولا کمک‌‌‌های بلاعوض یا وام‌‌‌هایی با نرخ‌هایی اعطا می‌کند با انتظار بازگشت تاثیر به‌جای سود مالی.

گزارش شما در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که واترمارک دیجیتال گامی مهم در جهت پایدارتر کردن صنعت است. می‌‌‌توانید نظرات خود را در مورد این موضوع بیشتر مطرح کنید و کمی در مورد چگونگی پیشرفت این فناوری در چند سال گذشته صحبت کنید؟

واترمارک‌های دیجیتال -کدهای نامحسوسی که سطح یک کالای بسته‌‌‌بندی را می‌‌‌پوشانند و بعدا می‌‌‌توانند توسط دوربین‌‌‌های با وضوح بالا در فرآیند مرتب‌‌‌سازی شناسایی شوند- این پتانسیل را دارند که نرخ مرتب‌سازی را به میزان قابل‌‌‌توجهی بهبود بخشند که برای مواد اولیه جهت بازیافت ضروری است.

آزمایش‌‌‌های نیمه‌‌‌صنعتی اخیر برای طرح واترمارک دیجیتال HolyGrail ۲.۰ نرخ تشخیص ۹۹‌درصد و خلوص ۹۳ تا ۹۵‌درصد مواد مرتب‌شده را نشان می‌دهد.

آزمایش‌‌‌های انجام‌شده در اوایل سال‌جاری همچنین نشان می‌دهد که فناوری واترمارکینگ دیجیتال، این پتانسیل را دارد که بسته‌‌‌بندی‌‌‌های پلاستیکی انعطاف‌‌‌پذیر را به طور موثرتری دسته‌‌‌بندی کند که در حال حاضر به دلیل مواد سبک‌وزن، سطوح آلودگی بالا و ترکیب چند پلیمری پردازش آن بسیار دشوار است.

آزمایش‌‌‌هایی که در یک مرکز بازیابی مواد در آلمان انجام شد، قابلیت مرتب‌‌‌سازی این فناوری را بر روی انعطاف‌‌‌پذیرهای PP غذایی و انعطاف‌‌‌پذیرهای پلی‌‌‌اتیلن بهداشتی با نرخ‌های کارآیی غیرممکن با سایر فناوری‌‌‌ها نشان داد. علاوه بر این، در ارائه پاسپورت‌‌‌های دیجیتال برای اقلام بسته‌‌‌بندی، ابتکارات صنعتی مانند HolyGrail ۲.۰ پتانسیل ارائه اطلاعات دقیق در مورد نرخ واقعی بازیافت در سطح محصولات و مارک‌‌‌های خاص را دارد که اطلاعاتی به کسب‌وکارها و دولت‌‌‌ها در مورد اثربخشی سیستم‌هایشان ارائه می‌دهد.

کارگران غیررسمی زباله در کشورهای در حال توسعه اغلب در شرایط سخت و خطرناکی کار می‌کنند. ائتلاف برای بهبود این وضعیت چه می‌کند و چه کارهای بیشتری باید انجام شود؟

در بسیاری از اقتصادهای در حال توسعه، بخش غیررسمی نقش بزرگی در مدیریت پسماند ایفا می‌کند و مسوول ۸۰‌درصد از جمع‌‌‌آوری پلاستیک در کشورهای طبقه‌‌‌بندی‌‌‌شده در طبقه‌‌‌بندی I(سیستم‌های توسعه‌نیافته) و رده دوم (سیستم‌های اولیه) است؛ چارچوب مدیریت زباله‌‌‌های پلاستیکی که بیش از ۶۰‌درصد از ۱۹۲ کشور ارزیابی‌شده در این گزارش را شامل می‌شود. در تلاش برای تکامل سیستم‌های مدیریت پسماند، بسیار مهم است که دولت‌‌‌ها سیاست‌‌‌هایی را به کار گیرند که از مشارکت جمع‌‌‌کنندگان زباله حمایت می‌کند، به طوری که تحت یک سیستم یکپارچه، تامین مالی آنها را برعهده می‌گیرد. این‌گونه از پتانسیل بخش غیررسمی زباله برای افزایش نرخ جمع‌‌‌آوری و بازیافت پلاستیک استفاده می‌شود.

در مجموعه فعلی ائتلاف، ما از ۱۸پروژه در ۱۰کشور که بخش غیررسمی را در نظر می‌‌‌گیرند، حمایت می‌‌‌کنیم که بسیاری از آنها به دنبال بهبود معیشت و شرایط کاری کارگران غیررسمی زباله هستند. تقریبا ۸هزار جمع‌کننده زباله، از درآمد، شرایط کاری و مزایای اجتماعی بهتر تحت این برنامه‌‌‌ها بهره‌‌‌مند شده‌‌‌اند که‌ درصد قابل‌‌‌توجهی از آنها را زنان تشکیل می‌دهند. به‌عنوان مثال، در آفریقای جنوبی، ما از سازمان بازپرداخت آفریقایی (ARO) -سازمان غیرانتفاعی که ۶هزار کارگر غیررسمی را متمرکز می‌کند- حمایت می‌‌‌کنیم. در آنجا تاسیساتی ایجاد کرده‌‌‌ایم که محیطی امن برای دسته‌‌‌بندی، پردازش و فروش مواد بازیافتی فراهم می‌کند.

قبل از مشارکت ما، زباله‌‌‌های پلاستیکی توسط جمع‌‌‌آوری‌کنندگان زباله به یک پایگاه عملیاتی موقت زیر یک پل روگذر بزرگراه منتقل می‌‌‌شد. معتقدیم که باید تلاش‌‌‌های هماهنگ به صورت چندجانبه برای ارائه مجموعه‌‌‌ای از حمایت‌‌‌ها از بخش غیررسمی، از طریق بهبود ساختارهای سیاست ملی، انجام شود. در سطح خرد، ضروری است که نقش جمع‌‌‌کنندگان زباله از طریق فراهم کردن محیط‌‌‌های کاری ایمن و مطمئن برای کارگران و حمایت از حقوق کاری آنها مشروع و رسمی شود. ایجاد خدمات سازمان‌‌‌یافته مانند تعاونی‌‌‌های جمع‌‌‌آوری زباله، انجمن‌‌‌ها یا سازمان‌ها می‌‌‌تواند به این امر کمک کند که در نهایت موجب بهبود موقعیت جمع‌‌‌‌کنندگان زباله و معیشت آنها می‌شود.