عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی تولیدکنندگان گچ در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» عنوان کرد
تجمیع توانمندی‌ها به نفع صنعت سپید
صحبت از صنعت گچ است؛ صنعتی که کماکان به مانند ۵۰ سال پیش در کشور ما در کیسه‌ها و به شکل پودر برای ساختمان‌سازی‌ها تولید می‌شود و هیچ نشانه‌ای از پیشرفت فناوری در بیش از ۹۵درصد آن دیده نمی‌شود؛ نتیجه اینکه صنعت سفید با وجود پتانسیل‌های بسیار بالا در زمینه مواد اولیه، با انبوهی از ماشین‌آلات فرسوده هنوز در ابتدای راه تولید است. هر چند اهالی صنعت گچ معتقدند بی‌توجهی بانک‌ها به پرداخت تسهیلات باعث شده تا امکان به‌روز‌آوری نداشته باشند اما برخی دیگر نبود همگرایی و سرمایه‌گذاری مشترک را از مهم‌ترین علل ایجاد وضعیت حاضر می‌دانند. علت اما هرچه که هست، این صنعت به نوعی بن بست در تولید رسیده و چاره‌ای جز برنامه‌ریزی و تهیه نقشه راه برای توسعه با همفکری دولت و استخوان خرد‌کرده‌های این صنعت ندارد.
رونق مسکن هم صنعت گچ را نجات نمی‌دهد
در همین خصوص عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان گچ به «دنیای اقتصاد» گفت: چنانچه ساخت مسکن به سمت و سوی صنعتی‌سازی پیش برود، سازندگان به استفاده هرچه بیشتر از دیوارهای پیش ساخته و مصنوعات گچی تمایل پیدا می‌کنند؛ بنابراین طبیعی است که تولیدکنندگان باید با استفاده از ماشین‌آلات مدرن این صنعت را به‌روز کنند.
مسعود زارعیان ضمن اشاره به این مطلب افزود: متاسفانه میزان تولید گچ به مراتب فراتر از میزان تقاضا برای این مصالح ساختمانی است و به همین جهت بهای آن بسیار پایین است به گونه‌ای که یک کیسه گچ به قیمت ۲۰هزار تومان در بازار به فروش می‌رسد؛ حتی چنانچه امروز صنعت ساختمان به رونق برسد، باز هم بخش زیادی از ظرفیت اسمی گچ بلا استفاده می‌ماند و علت اصلی این مساله را باید در صدور مجوزهای بی‌حساب‌وکتاب وزارت صمت جست‌وجو کرد. از سوی دیگر مساله صرفا افزایش تولید و کاهش تقاضا در این بازار نیست بلکه بسیاری از افراد نادانسته و با اطلاعات غلط از سود و زیان مالی وارد این عرصه شدند و بهتر بود وزارت صمت قبل از صدور این مجوزها، مشاوره‌های لازم را به افراد ارائه می‌کرد.
کاهش مصرف گچ با پیش‌ساخته‌سازی
وی با اشاره به اینکه امروزه تعداد بالای واحدهای تولیدکننده گچ باعث شده تا این صنعت وارد رقابت منفی قیمتی شود و بسیاری از واحدها دچار ورشکستگی شوند، ادامه داد: به طور طبیعی زمانی که گچ‌های پودری کیسه‌ای جایشان را به دیوارهای پیش ساخته بدهند، مصرف گچ به مراتب کمتر از امروز خواهد بود چرا که در این صورت دیوارها در کارخانه بدون پرت مصالح تولید می‌شوند.
تجمیع توانمندی شرکت‌ها برای واردات ماشین‌آلات
این عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان گچ با اشاره به اینکه صادرات گچ سنتی به کشورهای منطقه به سختی امکان‌پذیر است، اظهار کرد: قطعا گذر از این شرایط و تولید محصولات پیش‌ساخته گچی نیازمند همگرایی دولت و تولیدکنندگان است؛ از یکسو دولت می‌تواند برای ارتقای این صنعت تسهیلاتی را در اختیار شرکت‌ها قرار دهد و از طرفی شرکت‌ها با هم افزایی و تجمیع توانایی‌های مالی قادرند خطوط تولید محصولات پیش ساخته و فرآوری شده ساختمانی و گچ‌های مدرن را در دستور کار قرار دهند اما متاسفانه بخش تولیدی ما به کار تیمی و همگرایی عادت نکرده است.
شرط حضور در بازارهای اروپا و آفریقا
زارعیان با اشاره به بهای ارزان گچ در بازارهای صادراتی گفت: هر تن گچ پودری کنونی به قیمت ۲۳ دلار به فروش می‌رسد در حالی که برخی مواقع هزینه حمل کالا با محموله برابری می‌کند. این در حالی است که چنانچه تولید گچ‌های فرآوری شده، مصنوعات گچی و دیوارهای پیش ساخته را در دستور کار قرار دهیم، می‌توانیم حتی در اروپا و آفریقا بازارهای بسیار خوبی داشته باشیم.
این تولیدکننده با اشاره به اینکه متاسفانه فرهنگ کار جمعی در کشور ما نهادینه نشده است، خاطرنشان کرد: صنعت گچ نیازمند یک راهبری و برنامه‌ریزی با کمک و همدلی تولیدکنندگان است؛ در غیراین صورت باید همچنان منتظر تولید گچ به سبک و سیاق ۵۰ سال پیش و ورشکستگی شرکت‌ها یکی پس از دیگری باشیم.
افزایش ۱۰۰ درصدی حقوق دولتی معادن
عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان گچ با انتقاد از حقوق دولتی معادن در کشور تصریح کرد: سال گذشته حقوق دولتی معادن به ازای هر تن بهره‌برداری ۱۸۰هزار تومان بوده است و امسال این رقم را با ۱۰۰درصد افزایش به ۳۶۰هزار تومان برای هر تن رسانده‌اند و جالب اینکه برخلاف گذشته که برای تولیدکننده برای پرداخت زمان در نظر می‌گرفتند، اما امسال عنوان کرده‌اند که چنانچه ظرف دو ماه حقوق دولتی معادن پرداخت نشود، گازوئیل شرکت را قطع می‌کنیم.
