«تمرکزگرایی در اعتبارسنجی و سهام‌گذاری» و «استخراج ارزش قابل استخراج» چالش‌های مهمی هستند که در حال حاضر در شبکه اتریوم شناسایی شده‌اند. بر این اساس، در سیستم اثبات سهام (PoS) اتریوم، بازیگران بزرگ که منابع بیشتری در اختیار دارند، می‌توانند از مزایای اقتصادی مقیاس برای مشارکت در شبکه بهره‌برداری کنند. این امر می‌تواند منجر به خروج بازیگران کوچک‌تر از شبکه و پیوستن آنها به استخرهای سهام‌گذاری بزرگ شود. در این شرایط، شبکه با خطراتی نظیر حملات ۵۱درصدی، سانسور تراکنش‌ها و تمرکزگرایی مواجه می‌شود.

بازیگران بزرگ با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده برای انتخاب تراکنش‌های سودآورتر، درآمد بیشتری از بلوک‌ها به‌دست می‌آورند. این کار منجر به افزایش هزینه‌های گس برای سایر کاربران و حتی ایجاد حملاتی می‌شود که باعث زیان در معاملات توکن‌ها می‌شود. چنین اقداماتی نه تنها کارآیی شبکه را کاهش می‌دهد، بلکه باعث می‌شود ارزش زیادی از کاربران به سمت بازیگران بزرگ هدایت شود. چند راه‌حل‌ پیشنهادی برای بهبود تمرکززدایی در شبکه اتریوم مطرح شده است. این راه‌حل‌ها شامل اصلاح فرآیند ساخت بلوک‌ها و بهبود اقتصادی سهام‌گذاری است. با بازگرداندن کنترل انتخاب تراکنش‌ها به اعتبارسنج‌ها و محدود کردن قدرت سازندگان بلوک، تمرکز قدرت کاهش می‌یابد. همچنین با کاهش صدور اتریوم و توزیع عادلانه‌تر درآمدهای حاصل از ارزش قابل استخراج ماینر (MEV) تلاش می‌شود تا از تمرکز درآمد و قدرت در دست بازیگران بزرگ جلوگیری شود.

سه راه‌حل «لیست‌های گنجایش»، «جداسازی وظایف اعتبارسنج و سازنده بلوک» و «مجموعه‌های تراکنش رمزنگاری‌شده» برای اصلاح فرآیند ساخت بلوک در نظر گرفته شده است. بر همین اساس، روش لیست‌های گنجایش به اعتبارسنج‌ها اجازه می‌دهد تا خودشان تراکنش‌های معتبر را انتخاب کنند و سازندگان بلوک فقط ترتیب تراکنش‌ها را تعیین می‌کنند. این کار باعث می‌شود قدرت سازندگان بزرگ محدود شود و تمرکز در دست آنها نباشد.

همچنین با جداسازی وظایف اعتبارسنج و سازنده بلوک، وظایف مربوط به تراکنش‌ها و تایید آنها بین اعتبارسنج‌ها و سازندگان بلوک تقسیم می‌شود. این کار باعث می‌شود که قدرت در دست یک گروه متمرکز نشود و شبکه غیرمتمرکزتر بماند. فناوری مجموعه‌های تراکنش  رمزنگاری‌شده به کاربران اجازه می‌دهد که تراکنش‌های خود را به‌صورت رمزنگاری‌شده ارسال کنند تا سازندگان بلوک نتوانند از محتوای تراکنش‌ها برای منافع خود سوءاستفاده کنند؛ محتوای این تراکنش‌ها بعد از اضافه شدن به بلاک، مشخص می‌شود.

همچنین دو اصلاح اقتصادی «کاهش صدور اتریوم» و «مکانیزم‌های مهار» در فرآیند سهام‌گذاری اتریوم درنظر گرفته شده است. یکی از راه‌های جلوگیری از متمرکز شدن قدرت در دست توکن‌های سهام‌گذاری نقدشونده، کاهش تعداد اتریوم‌هایی است که سالانه تولید می‌شوند. این کار باعث می‌شود که میزان سهام‌گذاری کنترل‌شده و از بیش از حد بزرگ شدن آن جلوگیری شود. از سوی دیگر، با معرفی پروتکل‌های جدید، اتریوم می‌تواند درآمد حاصل از ارزش قابل استخراج ماینر را به‌طور عادلانه‌تر توزیع کند. این مکانیزم‌ها باعث می‌شوند تا تمرکز درآمد در دست اعتبارسنج‌های بزرگ کاهش یابد و شبکه به سمت توزیع درآمدی شفاف‌تر حرکت کند.

اتریوم با این اقدامات تلاش می‌کند تا از خطرات تمرکزگرایی و استخراج بیش‌ازحد ارزش قابل استخراج ماینر (MEV) جلوگیری کند و شبکه‌ای پایدار و غیرمتمرکزتر ایجاد کند. با بازگشت برخی از وظایف به اعتبارسنج‌های کوچک و استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند لیست‌های گنجایش و مجموعه‌های تراکنش رمزنگاری‌شده، شبکه می‌تواند به افزایش امنیت، کاهش هزینه‌ها و بهبود تجربه کاربری دست یابد. در نهایت، این تغییرات به اتریوم کمک می‌کند تا همچنان به‌عنوان یک بلاک‌چین پیشرو و غیرمتمرکز باقی بماند و در برابر تهدیدات تمرکزگرایی ایستادگی کند./ میهن بلاک‌چین