نگاهی به تورم ایالات متحده

خشایار امینی

میزان تورم ایالات متحده روز گذشته اعلام شد و عدد نهایی تقریبا در حد انتظار بازار بود و به همین دلیل شاهد حرکت چندانی پس از اعلام خبر نبودیم، اما از اثرات بلند مدت این شاخص نباید غافل بود. رشد میزان خالص تورم که سوخت و غذا را در بر ندارد، در مقیاس ماهانه ۲/۰ و نسبت به سال قبل ۲/۲ رشد داشته است که عدد بالایی محسوب نمی‌شود.

این مساله به نوعی سخنان هفته گذشته برنانکی در مجلس امریکا را اعتبار بیشتری می‌بخشد و نشان می‌دهد که او محق بوده تا از میان تورم و رشد اقتصادی، دومی را برگزیند، چرا که ظاهرا دیو تورم فعلا خواب است.

اما نکته قابل توجه آن است که شاخص اصلی تورم که بهای سوخت و غذا را نیز در بر دارد، ۵/۳درصد اعلام شد؛ در حالی که ماه گذشته ۸/۲ اعلام شده بود. بنابراین می‌بینیم که تورم رشد داشته است، اما چون علت عمده آن نفت و غذا بوده است، خالص این شاخص رشد چندانی نداشته است.

از آنجایی که به طور سنتی مقامات فدرال رزرو توجه بیشتری به خالص این شاخص می‌کنند، بازار نیز این عدد را جدی‌تر می‌گیرد، اما آیا واقعا باید نسبت به افزایش بهای نفت بی‌تفاوت ماند؟

اعداد و ارقام دیروز نشان می‌دهد که افزایش جهانی بهای نفت در حال حاضر فقط در پمپ‌بنزین‌های آمریکا خود را نشان داده و هنوز به سبد مصرفی خانوار رسوخ نکرده است و از آنجایی که در چند روز گذشته نیز نفت نزول داشته، بازار امیدوار است تا با نزول مجدد نفت به پایین ۸۰دلار هرگز شاهد تاثیر جدی بهای سوخت در کالاهای مصرفی نباشد.

اگر نفت به قیمت کمتر از ۷۵دلار بازگردد شاید چنین شود اما اگر مجددا ۱۰۰دلار را نشانه رود، دیر یا زود دیو تورم از خواب برخواهدخواست و مجددا توجه مقامات فدرال رزرو را خواهد بلعید و در چنین شرایطی انتخاب میان تورم و رشد اقتصادی کار دشواری خواهد بود.

در هر حال اگر از اما و اگرها بگذریم اعداد و ارقام روز گذشته حکایت از درستی نظر مقامات فدرال رزرو دارد و احتمال یک مورد کاهش دیگر نرخ بهره را از بین نمی‌برد. هرچند برای جلسه ماه بعد هنوز گمانه‌زنی مشخصی نداریم، اما نزول نرخ بهره آمریکا چندان امر بعیدی نیست.

بنابراین با وجود چنین چشم‌اندازی برای نرخ بهره، قوی شدن دلار در هفته گذشته را تنها به عوامل تکنیکی و ورود به منطقه اشباع فروش (Oversold) می‌توان نسبت داد و یافتن دلیل بنیادی برای این موج کاری دشوار است.

www.fxacm.com