شماره روزنامه ۶۴۶۱
|

در سایه عدم‌کفایت بیمه ‌پایه در پوشش هزینه‌‌های درمانی، برخورداری از بیمه تکمیلی اهمیتی دوچندان یافته است. با این حال، اختلاف گاه و بی‌گاه تامین‌اجتماعی با شرکت تامین‌کننده پوشش تکمیلی بازنشستگان باعث شده است رفاه و سلامت این جمعیت چندمیلیون نفری تحت‌الشعاع قرار بگیرد و آنها را نگران کند.

این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گله‌مند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسب‌و‌کاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیش‌آمده به‌ویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت می‌کنی، بحث…

اخبار باشگاه اقتصاددانان روزنامه شماره ۶۴۶۱

    دوشنبه، ۲۴ آذر ۱۴۰۴
  • پرونده امروز

    روزنامه شماره ۶۴۶۱

    بودجه بریتانیا

    اقتصاد بریتانیا سال‌هاست در وضعیتی میان رکود مزمن و امیدهای پراکنده گرفتار شده است. رشد پایین بهره‌وری، سرمایه‌گذاری ضعیف و سیاستگذاری محتاطانه‌ای که بیشتر به حفظ وضع موجود می‌اندیشد تا تغییر مسیر، به تصویری آشنا تبدیل شده‌اند.
  • اولویت بقای حزب کارگر

    وزیر خزانه‌داری بریتانیا بخش قابل‌توجهی از سخنرانی بودجه خود را به حمله به دولت پیشین اختصاص داد. راشل ریوز با لحنی تند گفت: «محافظه‌کاران اقتصاد را ویران کردند» و آنان را متهم کرد که «بارها و بارها» از انجام «اصلاحات ضروری» شانه خالی کرده‌اند. ریوز تاکید داشت که حزب کارگر متفاوت است و آماده است تصمیمات دشوار اما لازم برای احیای رشد اقتصادی را اتخاذ کند. سِر کی‌یر استارمر نیز پیش‌تر اقدامات دولتش را در چارچوب «خدمت» توصیف کرده بود. او در سال ۲۰۲۴ به اعضای حزب کارگر یادآوری کرد: «اول کشور، بعد حزب»، و افزود: «این فقط یک شعار نیست؛ بنیان این پروژه است».
  • ریشه‌‌های بیماری اقتصادی بریتانیا

    در ماه ژوئیه استدلال کردم که با وجود چشم‌انداز تیره‌وتار اقتصاد بریتانیا، دو نشانه مثبت مهم وجود دارد که تا حد زیادی بیرون از محافل تخصصی نادیده گرفته شده‌اند. نخست، عملکرد بهتر منطقه منچستر بزرگ از نظر رشد بهره‌وری در مقایسه با لندن؛ امری که با نشانه‌هایی همراه است مبنی بر اینکه دیگر مناطق شمال انگلستان نیز در آستانه آغاز روندی مشابه قرار دارند.
  • بی‌توجهی به «رشد»

    بریتانیا، مانند بسیاری از اقتصادهای توسعه‌یافته، با نوعی پارادوکس روبه‌روست: انبوهی از قواعد و محدودیت‌های مالی در برابر اهدافی اندک و کم‌جان. نهاد ناظر مالی کشور به‌دقت مراقب اعداد و ارقام است، اما هیچ‌کس مراقب «رشد» نیست. نوآوری نه به‌عنوان یک راهبرد منسجم، بلکه صرفا در حد یک شعار باقی مانده است. نهادهایی که برای تضمین احتیاط طراحی شده بودند، اکنون به مانعی در برابر پیشرفت بدل شده‌اند.
۱