سیاست‏‏‌های اقتصادی در ترازوی رای‏‏‌دهندگان

در این میان اما عموم صاحب‌نظران از یک‌طرف و دست‌اندرکاران مسائل روابط خارجی مانند آقایان ولایتی، لاریجانی و ظریف دیدگاه‌‌‌ها و عملکرد آقای جلیلی را یکی از مقصران اصلی استمرار تحریم‌ها و عدم‌پذیرش سیستم بانکی کشور توسط FATF می‌‌‌دانند؛ موضوعی که خود ایشان نیز اصراری بر انکار آن ندارد (البته نه به عنوان تقصیر، بلکه به عنوان یک موضع حق). طبق نظر ایشان دنیا محدود به آمریکا و کشورهای بلوک غرب نیست و می‌‌‌توان بدون نیاز به آنها با ده‌ها کشور باقی‌مانده دنیا تعامل اقتصادی داشت و نیازهای وارداتی و صادراتی و تکنولوژیک خود را برطرف کرد. ایشان غیر از روسیه و چین، روی کشورهای آفریقایی و مسلمان نیز از این بابت خیلی حساب باز کرده‌اند و ظاهرا واقعیات موجود و تجربیات گذشته هم در زمینه قدرت بلوک غرب در مبادلات تجاری و گردش سرمایه در دنیا، تاثیر چندانی بر تغییر دیدگاهشان نگذاشته است.

به نظر می‌رسد ایشان قدرت ایدئولوژیک جمهوری اسلامی و احتمالا قدرت نظامی کشور را در حدی می‌‌‌داند که بتواند نهایتا بر سلطه بلوک غرب در مبادلات بازرگانی بین‌المللی غلبه کند.  از نظر مشاوران و کسانی که به جلیلی کمک فکری در زمینه‌های اقتصادی می‌دهند، تا آنجا که قرائن نشان می‌دهد، وضعیت ناامید‌کننده است. اسامی‌ای مانند مسعود درخشانی، یاسر جبرائیلی، رائفی‌پور و... که به‌عنوان اتاق فکر ایشان عنوان می‌‌‌شوند، نشانه‌ای از اصرار بر تقسیم عادلانه کیکی است که قرار است روزبه‌روز کوچک‌تر شود. از طرف دیگر آقای پزشکیان هر نوع اظهارنظر در زمینه مسائل اقتصادی را به کسب نظر از کارشناسان موکول کرده؛ ولی آنچه را که در مورد لازمه توسعه اقتصادی در سطح کلان است با صراحت بیان کرده است.

ایشان به‌شدت به رفع تحریم‌‌‌ها و پذیرش مجدد در FATF معتقد است. وی بر تعامل با تمام کشورها از جمله کشورهای بلوک غرب و کشورهای همجوار تاکید دارد و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی را از ضروریات برون‌رفت از وضعیت نامناسب اقتصادی کنونی می‌‌‌داند. تاکنون کارشناسان اقتصادی و مالی خوشنام و خوش‌فکر در بین همراهان فعلی و آتی ایشان، از جمله طیب‌نیا، عبده‌تبریزی و میدری به جامعه معرفی شده‌اند. ترکیب مشاوران اقتصادی ایشان نشان می‌دهد که اقتصاد دولت وی اقتصادی بازارمحور و مبتنی بر رقابت همراه با چاشنی برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی خواهد بود.