سیاست دولت چین در حمایت از ساخت‌‌‌وساز متضمن رشد اقتصادی قابل‌توجه این کشور ظرف دهه‌‌‌های اخیر بود؛ اما امروز به پاشنه‌آشیل توسعه اقتصادی این کشور تبدیل شده است. درواقع به نظر می‌رسد دوران تکیه بر ساخت‌‌‌وساز در اقتصاد چین رو به اتمام است؛ اما خداحافظی چین با این عصر به‌سادگی امکان‌‌‌پذیر نیست و با توجه به حباب بزرگ ایجادشده در این بازار، پایان عصر ساخت مسکن در چین می‌‌‌تواند زیان‌‌‌های متعددی برای مردم، دولت‌‌‌های محلی، اقتصاد چین و حتی سایر دنیا به همراه داشته باشد. دولت شی‌‌‌جین‌‌‌پینگ ظرف سال‌های اخیر درصدد برآمد تا با کاهش حمایت از بخش ساخت‌‌‌وساز، زمینه ‌گذار از مدل فعلی اقتصاد چین را مهیا کند؛ تصمیمی که بر رشد اقتصادی چین در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ تاثیر منفی بسیاری گذاشت.

البته همزمانی این تصمیم با بروز کرونا و اعمال محدودیت‌های قرنطینه‌‌‌ای باعث شد تا بخشی از تاثیر این تصمیم با پیامدهای اقتصادی شیوع کرونا ترکیب شود، به نحوی که رشد اقتصادی چین فراتر از انتظار سیاستمردان این کشور در سال ۲۰۲۲ کاهش داشت. پیامدهای افت رشد اقتصادی چین ظرف سال ۲۰۲۲ و نگرانی سیاستگذاران این کشور از تغییر مدل توسعه اقتصادی از تمرکز بر بخش زیرساخت و ساخت مسکن بر مدلی جدید باعث شده است تا فعلا دولت چین از رویکرد کاهش اتکا بر ساخت‌‌‌وساز برای حفظ تولید ناخالص ملی عقب‌‌‌نشینی کند. این در حالی است که برای بسیاری از کارشناسان محرز شده است که تاریخ استفاده از مدل فعلی رشد اقتصادی در چین به پایان رسیده و در چنین شرایطی حمایت بیشتر از بخش ساخت‌‌‌وساز در این کشور تنها به‌منزله هدررفت سرمایه و تعویق بحران به زمانی دیگر و حتی تعمیق بیشتر آن است.

اخبار مرتبط