پایین بودن حق‌الزحمه حسابرسی، رقابت ناسالم و انتخاب حسابرسان مستقل از طریق مناقصه و با کمترین قیمت پیشنهادی، تنگ شدن عرصه برای فعالیت موسسات حسابرسی با کیفیت، فقدان ارتباطات بین‌المللی و فناوری اطلاعات تنها گوشه‌ای از این معضلات ساختاری است.  جامعه حسابداران رسمی ایران بر ۲۶۲ موسسه حسابرسی عضو و سازمان بورس و اوراق بهادار بر ۵۹ موسسه حسابرسی معتمد بورس و سازمان حسابرسی نظارت حرفه‌ای دارند.  ولی با وجود همه این نظارت‌ها هنوز با ساختار مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. با وجود نظارت‌های صورت گرفته، چرا همچنان در این زمینه به سطح مطلوبی نرسیده‌ایم؟ تخلفات حرفه‌ای که در موسسات حسابرسی و سازمان حسابرسی اتفاق می‌افتد ناشی از چیست؟ تبعات و آثار مالی ناشی از این تخلفات در اقتصاد ایران چگونه است؟ با وجود این تخلفات، آیا سهامداران می‌توانند به موسسات حسابرسی و سازمان حسابرسی اعتماد کنند؟ حسابرسان معتمد بورس چگونه و براساس چه معیارهایی انتخاب می‌شوند؟  راهکار اجرایی رسیدن به سطح مطلوب کیفیت حسابرسی چیست؟