چند و چون سبدگردان‌ها
بارها به این موضوع تاکید شده که تازه واردان به بازار سرمایه به‌صورت مستقیم به خرید و فروش نپردازند و در واقع از طریق کانال‌های سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، دارایی خود را وارد بورس کنند. در این میان شرکت‌های سبدگردان و صندوق‌های سرمایه‌گذاری از مهم‌ترین نهادهای مالی هستند که می‌توانند دارایی افراد را به نحو مطلوب در صنایع مختلف تخصیص دهند و بالطبع بازدهی مناسبی نیز برای سرمایه‌گذار به همراه داشته باشند.
«سبدگردانی»، همان‌طور که از نامش پیداست، چیدمان صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد مشخص است که میزان هر یک از دارایی‌ها و زمان خرید و فروش آنها به دقت تعیین و پایش می‌شود. ارائه این خدمت مالی به سرمایه‌گذاران در جهان قدمتی بیش از نیم قرن دارد، اما در بازار نوپای ایران پس از تجربه ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سال ۱۳۸۶، شرکت‌های «سبدگردانی» از سال ۱۳۹۰ مورد توجه قرار گرفته است؛ هرچند تا پیش از این نیز تجربه سبدگردانی به‌طور غیررسمی در یک دهه اخیر در بورس تهران وجود داشته است.
سبدگردانی فرآیندی است که طی آن فرد خبره در امر سرمایه‌گذاری بر اساس خصوصیات، سطح ریسک‌پذیری و سرمایه هر سرمایه‌گذار، سبدی مناسب او تشکیل داده و به‌صورت مستمر بر آن نظارت و اعمال مدیریت می‌کند. همچنین با توجه به تغییر عوامل اثرگذار بر محیط سرمایه‌گذاری، تصمیمات لازم در جهت رسیدن به اهداف سبد و افزایش ارزش آن از طرف مدیر اتخاذ می‌شود. مزیت عمده سبدگردانی در استفاده از توان حرفه‌ای مدیر سبد و مشاوره‌های تیم مدیران سرمایه‌گذاری است. این مساله باعث می‌شود تمام تصمیمات گرفته شده با دقت و بررسی لازم روی گزارش‌های مالی و اخبار بازار سرمایه به انجام برسد و در واقع ارجحیت و تمایز سبدگردانی نسبت به سرمایه‌گذاری انفرادی یا از طریق سایر نهادهای بازار سرمایه در همین نکته نهفته است.
