مدل تخریب سازنده

فرانک لاندمن ریدرایتر به لطف پیشرفت‌های تکنولوژی و فناوری‌های پیشرفته، به زودی در عصری زندگی خواهیم کرد که چاپگرهای سه‌بعدی خانگی همانند یخچال و ماشین لباسشویی، عضو ثابتی در خانه‌های مردم شوند. افراد می‌توانند هنگامی که مواد اولیه لازم را داشته باشند با اتصال به اینترنت، الگو‌های طراحی مورد نیاز خود را پیدا و تقریبا هر چیزی را چاپ کنند؛ از شانه جیبی گرفته تا میز جدید برای اتاق نشیمن. برای ذهن‌های خلاق و مخترعان بلندپرواز، این یک آینده هیجان‌انگیز است، اما چگونه این امر می‌تواند بر اقتصاد تاثیر بگذارد؟ تاثیرات احتمالی اقتصادی متعددی را می‌توان بررسی کرد. با هر فناوری جدید، شناخت پیامدهای احتمالی اقتصادی و جنبه‌های دیگر آن حائز اهمیت است. با فرض اینکه بیشتر خانوارهای آمریکایی سرانجام یک پرینتر سه‌بعدی در دسترس دارند جواب دادن به این پرسش که در آینده چه آثاری بر اقتصاد می‌تواند بگذارد بسیار جذاب خواهد بود.

 یکی از مهم‌ترین تغییرات بعد از پیدایش این پرینتر‌ها می‌تواند کاهش هزینه مصرف‌کننده باشد. اگر انتخابی بین خرید مجموعه جدیدی از دفترچه‌های ۵۰ دلاری و چاپ کردن این دفتر‌ها توسط خود با چند سنت باشد کدام را انتخاب می‌کنید؟ ورود این چاپگر‌ها به جامعه و استفاده عمده مصرف‌کنندگان، می‌تواند زمینه‌ساز تولید برخی کالاها به‌صورت مستقل توسط افراد جامعه باشد و هزینه را برای آنها کاهش دهد. البته این نکته قابل ذکر است که بسیاری از صنایع و مغازه‌ها دچار رکود شده و مجبورند تعطیل کنند.  مورد دیگری که می‌توان اشاره کرد افزایش تقاضا برای پلاستیک است. انواع مواد اصلی مورد استفاده برای چاپ سه‌بعدی پلاستیک‌های ABS، PLA و PVA هستند، هرچند برخی دیگر از انواع پلاستیک بعد از مدتی وارد شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ضمن، در صورت افزایش مصرف‌کنندگان برای نیازهای چاپی سه‌بعدی، به این محصولات اعتماد بیشتری می‌شود و می‌تواند باعث افزایش تقاضا برای مواد اولیه شود. این امر به افزایش قیمت مواد اولیه منجر خواهد شد که برای کسانی که از قبل در این حوزه سرمایه‌گذاری کرده‌اند، می‌تواند پرسود باشد.  از طرفی دیگر تقاضا برای طرح‌ها و مدل‌ها بیشتر می‌شود. مصرف‌کنندگان می‌خواهند چاپگرهای خود را به خوبی استفاده کنند، اما ممکن است وقت یا توانایی فنی برای ایجاد طرح‌های خاص خود نداشته باشند.  بر این اساس، سایت‌ها و افرادی که برای توزیع طرح‌های بیشتر تلاش می‌کنند، شاهد افزایش فروش و ترافیک تقاضا خواهند بود.  چاپ سه‌بعدی این توانایی را دارد که امر چاپ و ساخت را بسیار ارزان‌تر و خودکار‌تر کند.

بر این اساس، ممکن است شاهد از دست رفتن برخی مشاغل انسانی در صنعت تولید باشیم. البته باید توجه داشت که این اثر در سطح صنعت است و اگر در یک مقیاس بزرگ و کلان نگاه کرد، می‌تواند قدرت خرید برای مصرف‌کنندگان را بیشتر کند و مشاغل دیگری را در این حوزه وارد نماید.  از سوی دیگر استدلال‌هایی درخصوص تاثیر کم این چاپگر‌ها ارائه می‌شود. این افراد معتقدند ظهور چاپ سه‌بعدی خانگی مبتنی بر هر فرد ممکن است تاثیر اقتصادی خاصی بر جامعه نداشته باشد.  برای مثال عنوان می‌شود که اگر شرکت‌های چاپ مدرن مانند همیشه کارآمد و سودآور هستند و چاپ را با هزینه بسیار کمتری از هزینه چاپ در خانه ارائه دهند، چاپ خانگی نمی‌تواند در قیمت‌ها تاثیرگذار باشد همان‌طور که چاپگرهای سنتی مستقر در خانه به سختی صنعت را تحت‌تاثیر قرار داده‌اند. در این صورت نمونه‌سازی‌های اولیه و تولید صنعتی از هر راه‌اندازی در منزل مقرون به‌صرفه‌تر است.  فناوری چاپ سه‌بعدی هنوز گران است. اگرچه قیمت آن از زمان ظهور اولیه این فناوری به شدت کاهش یافته است. در حال حاضر اگر می‌خواهید یک چاپگر سه‌بعدی در خانه داشته باشید، حداقل چند صد دلار برای شما هزینه دارد. این موضوع برای افرادی که مایل به تولید مواد خاص خود هستند، یک مانع به حساب می‌آید اما ممکن است باعث ایجاد نوآوری شگرفی در شرکت‌هایی شود که قادر به تولید پرینترهای باصرفه‌تر باشند.  ما باید واقعیت‌های طرف تقاضا یعنی مصرف‌کننده را در نظر بگیریم؛ همه مصرف‌کنندگان پرینتر سه‌بعدی را نمی‌خواهند. تا چند سال گذشته، تنها یک نفر از سه مصرف‌کننده آمریکایی علاقه‌مند به خرید یک پرینتر سه‌بعدی بود. اگر مصرف‌کنندگان، علاقه‌مند به داشتن چاپگر سه‌بعدی در خانه نباشند، این پیشرفت فناوری محدود خواهد شد و تا زمان افزایش احتمالی تقاضا در آینده، خبری از تولید انبوه در این صنعت نیست.  بنابراین درخصوص تاثیر این پرینتر‌ها بر اقتصاد متغیرهای زیادی اثرگذار هستند و نمی‌توان پیش‌بینی قطعی کرد. چاپ سه‌بعدی از نظر تولید‌کنندگان دارای قابلیت‌های تولیدی بسیار جذابی است، اما خیلی زود است که بخواهیم درخصوص چگونگی اثر آن بر مصرف‌کننده و میزان رشد تولید‌کننده‌های آن حرفی بزنیم.