فرار از ورشکستگی
درواقع بحث مربوط به افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی داراییها با توجه به افزایش ۲۰۰ درصدی نرخ ارز و بالارفتن داراییهای شرکت، بسیاری از شرکتها را به افزایش سرمایه از این محل دچار کرده است. این موضوع به خصوص در شرکتهایی که در ۵ سال گذشته افزایش سرمایهای را ثبت نکردهاند، بیشتر است. چرا که شرکتهایی که طی ۵ سال اخیر از محل تجدید ارزیابی داراییها اقدام به افزایش سرمایه کردهاند از معافیت مالیاتی در بهروزرسانی ارزش داراییها نمیتوانند بهره ببرند. حال بررسی کنیم که آیا افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی داراییها منفعت خاصی برای شرکت ایجاد میکند یا خیر و چرا سرمایهگذاران به این نوع افزایش سرمایهها علاقه فراوانی نشان میدهند. در این خصوص باید دو موضوع اساسی را مورد بررسی قرار داد.
موضوع اول این است که بیشتر شرکتهایی به دنبال این نوع افزایش سرمایه میروندکه دارای زیان انباشته بالایی هستند. به این ترتیب بنگاههای مزبور از این طریق قادر خواهند بود تا از ورشکستگی نجات پیدا کنند. چرا که طبق قانون اگر زیان انباشته شرکتی ۵۰ درصد سرمایه آن باشد، شرکت مشمول ماده ۱۴۱ شده و میتواند برای خروج از این ماده افزایش سرمایه دهد که عمدتا هم از محل داراییهای شرکت خواهد بود. به این ترتیب میتوان عنوان کرد که این نوع افزایش سرمایه ارزش افزوده خاصی برای شرکت ایجاد نمیکند و به لحاظ متغیرهای اقتصادی شاهد تغییر خاصی در شرکتها نخواهیم بود. به عبارت دقیقتر افزایش سرمایه از این محل هیچگونه تغییر خاصی را در سود و زیان شرکتها به دنبال نخواهد داشت؛ پس میتوان گفت که به لحاظ بنیادی ارزش شرکت با افزایش سرمایه هیچگونه تغییری نمیکند.
موضوع دوم استقبال سرمایهگذاران از سهام شرکتهایی است که تجدید ارزیابی دارند و این صرفا به دلیل رفتارهای معاملاتی سرمایهگذاران و سوءگیریهای شناختی آنها است. در واقع این تفکر رایج در بین سرمایهگذاران و رفتارهای هیجانی آنها موجب افزایش قیمت سهام شرکتها میشود، در صورتی که در واقعیت هیچگونه تغییری در ارزش ذاتی سهام شرکت ایجاد نمیشود، چرا که شاهد بهبود عملیات یا ورود جریانات نقدی به شرکت نخواهیم بود. بنابراین پیشنهاد به سرمایهگذاران این است در صورتی که قصد سرمایهگذاری در سهام این شرکتها را دارند صرفا به دید نوسانگیری و کوتاه مدت سرمایهگذاری کنند و اسیر هیجانات موجود در بازار نشوند.
ارسال نظر