پیششرط تولید دانشبنیان و اشتغالزا
در صورت از بین رفتن اعتماد، حکومتهای توانا و کسبوکارهای موفق و اقتصادهای شکوفا و رهبران بانفوذ از بین خواهند رفت. اعتمادسازی و افزایش اطمینان در جامعه زمانبر است و اطمینان و اعتماد در طول و گذر زمان ساخته میشود، ولی در صورت بیتوجهی به آن، به سادگی از بین میرود و این امر نیازمند مراقبت ویژه است. استفاده از نیروی مردم برای پیشبرد اهداف توسعهای و تولید، نیازمند اعتماد متقابل مردم و قدرت سیاسی است و با توجه به اینکه در حالحاضر یکی مسائل جدی در کشور آسیب به مقوله اعتماد است و برای مدیریت موثر، افزایش کارآیی و اثربخشی، کاهش هزینهها، رضایتمندی مردم، تسهیل ارتباطات، ارتقای شفافیت و حفظ منابع و انرژی نیروها، نیازمند تقویت اعتماد در جامعه هستیم.
علاوه بر مقوله اعتماد، مشکل اصلی و اساسی کشور ناشی از مسائل اقتصادی است و تولید و بخشهای مولد اقتصادی باید محور کار باشد. تمرکز بر مساله تولید اهمیت بالایی دارد و تولید مبتنی بر مزیتهای کشور، کلید و راهحل مشکلات اقتصادی و راه اصلی عبور از دشواریهای اقتصادی است، ضمن اینکه رشد اقتصادی، افزایش اشتغال، کاهش تورم، افزایش درآمد سرانه و بهبود رفاه عمومی در گرو رونق تولید و افزایش اعتماد میسر است.
در تولید کالاها درنظر گرفتن مقوله مزیتهای نسبی و مزیتهای رقابتی در کشور، همچنین صادراتمحور بودن آن و توجه به بازارهای داخلی و بازارهای بینالمللی و نیازمندیهای آن بازارها از اهمیت قابلتوجهی برخوردار است و برای اینکه بتوانیم افزایش در تولید را در کشور شاهد باشیم، به بسترسازی برای احیا و افزایش سرمایهگذاریهای داخلی و سرمایهگذاریهای خارجی از یکسو و همچنین امنیت سرمایهگذاری از دیگر سو نیاز داریم.
مضافا نیاز به توسعه تعاملات و ارتباطات بینالمللی از طریق دیپلماسی فعال اقتصادی و حضور در پیمانهای منطقهای و بینالمللی نیز وجود دارد و همکاری با صاحبان دانش، مدیریت و تکنولوژیهای روز دنیا میتواند به کیفیت و قیمت تمامشده کالاهای تولیدی کمک کند و این کارها در فضای باثبات و توام با آرامش انجام میگیرد. یکی از کارهایی که میتواند به رونق تولید و افزایش اشتغال در کشور کمک کند، دانشبنیان کردن اقتصاد کشور با توسعه اقتصاد دانشمحور و کاربردیکردن نوآوریها و تجاریسازی آنهاست که خود مستلزم بسترسازیها و حمایتهای لازم در این حوزه است. دانشبنیان یک خط تولیدی فکر و ایده و اطلاعات بر اساس علم است و خروجی آن افزایش رقابتپذیری و بهرهوری بالا و کالایی است که براین اساس ساختهشده است و علاوهبر آن سازوکارهای تولیدات فعلی را با بهرهمندی از روشهای علمی بهبود میبخشند و باعث افزایش کیفیت و خروجی تولیدات صنعتی شده و موجب افزایش بهرهوری در این بخشها میشود.
تولید بسیاری از کالاها با سطح فناوری بالا توسط بنگاهها دارای صرفه اقتصادی نیست، ولی شرکتهای دانشبنیان با استفاده از دانش روز و با کاهش هزینه تمامشده و ارتقای بهرهوری تولید این کالاها را اقتصادی میکنند. دانشبنیان بودن یعنی تولید خلاقیت بیشتر و ایجاد مدلهای کسبوکاری که تا پیش از این وجود نداشتهاند. در اقتصاد نفتی یا خامفروشی، یعنی اقتصادی که پایه آن فروش ذخایر زیرزمینی است، نمیتوان برای فارغالتحصیلان اشتغالزایی کرد، به همین دلیل ما در دانشگاهها و صنعت نیاز به تفکرات و فرهنگ جدید داریم. شرکتهای دانشبنیان و پارکهای علم و فناوری نیازمند توجه و حمایت بیشتری هستند. اقتصاد دانشبنیان، اقتصادی است که دانش و اطلاعات دارای جایگاهی بالاتری نسبت به سرمایههای فیزیکی و داراییهای نقدی همچون تجهیزات، زمین و ... است و بهتبع آن کالاهای دانشبنیان کالاهایی هستند که سرمایه در آنها نه فقط پول و موارد ذکر شده، بلکه نوآوری و ابداعات است و این اهمیت شرکتها و محصولات دانشبنیان را نشان میدهد. تولید بر اساس دانش، افزایش اشتغال را در پی خواهد داشت و اشتغال موجبات افزایش درآمد و ارتقای رفاه ملی را بهدنبال دارد و عدماشتغال باعث فقر ملی و افزایش فاصله طبقاتی میشود.
امروزه نیروی انسانی متخصص و تحصیلکرده بهعنوان سرمایه اصلی کشورها، نقش بیبدیلی را در توسعه پایدار و پیشرفت و تعالی جوامع مختلف ایفا میکند، از اینرو در عصر پرشتاب ارتباطات و اطلاعات و پیشرفتهای تکنولوژیک، تنها با نقش محوری انسان میتوان در خلق فناوریهای نو و تولید محصولات گوناگون و از بین بردن مشکلات موفق عمل کرد، بنابراین برای فراهمکردن فرصتهای شغلی پایدار، نیاز به آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآفرین با استفاده از فناوریهای نوین داریم تا از طریق اقتصادی دانشمحور ضمن افزایش بهرهوری و ارتقای بازدهی عوامل تولید نسبت به حفظ اشتغال موجود و افزایش بیشتر سطح اشتغال در کشور اقدام کنیم، در نتیجه فراهمکردن بسترهای لازم برای تولید کالاهای باکیفیت با مدیریت هزینهها براساس دانش و فناوریهای روز دنیا و ایجاد اشتغال از اولویتهای دولت برای حل مشکلات اقتصادی کشور است.