احمد صالحی در گفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وگو با «پایگاه خبری اتاق ایران» گفت: احراز کیف پول یا اینکه آیا رمزارز تولیدی خود واردکننده است یا مبادله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است و سوالاتی از این دست همه قابل اثبات و پیگیری هستند.

او ادامه داد: بر اساس این آیین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه در گام دوم امکان استفاده از «رمزارز غیر» نیز در سامانه فراهم خواهد شد، یعنی تولیدکننده‌مجازی که رمزارز را ماین کرده، در سامانه عرضه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و واردکننده با تخصیص این ارز واردات خود را انجام می‌دهد. در فاز سوم هم واردات با استفاده از رمزارز حاصل از صادرات در این آیین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه دیده شده است. به این منظور چیزی شبیه به سامانه نیما تعریف شده که در آن صادرکننده با عرضه ارز خود در این سامانه رفع تعهد ارزی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و واردکننده هم میزان ارز موردنیاز خود را گرفته و واردات خود را انجام می‌دهد.

صالحی تاکید کرد: بنابراین رفع تعهد ارزی از طریق رمزارزها در گام سوم اجرایی خواهد شد. به این شکل که فرد در قبال صادرات خود رمزارز دریافت می‌کند. او باید رمزارز را یا در یک صرافی اکس‌چنج داخل ایران یا خارج از ایران تبدیل به ارز فیات کند و با یکی از روش‌های مجاز (یا واردات در برابر صادرات یا به شکل ریالی یا عرضه در سامانه نیما) تعهد ارزی خود را رفع کند.

او با اشاره به ‌کاربرد «رمز ریال» توضیح داد: در حال‌حاضر فرآیند کار این‌گونه است که وقتی متقاضی در سامانه می‌خواهد رمزارز دریافت کند، باید حساب واسطی وجود داشته باشد که این حساب واسط می‌تواند حاکمیت باشد. در این شرایط فرد متقاضی ریال خود را واریز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا رمزارز دریافت کند. بعد از اینکه رمزارز به کیف پول فرد رفت سامانه آن ریال را به حساب مالک رمزارز واریز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، اما اگر ریال فرد متقاضی رمزپول باشد این می‌تواند به شکل هوشمند و خودکار به آسانی انجام شود، یعنی فرد ریال دیجیتال به‌حساب قرارداد هوشمند واریز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، کسی هم که قصد فروش رمزارز دارد، رمزارز را به حساب قرارداد هوشمند واریز می‌کند. پس از آن خود قرارداد ریال را به او و رمزارز را به فرد مقابل خواهد داد.

 

اخبار مرتبط