در ماده واحده این لایحه آمده است که در راستای تحقق سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی مبنی بر توسعه حوزه عمل مناطق آزاد و ویژه اقتصادی کشور و به منظور انتقال فناوری‌های پیشرفته، گسترش و تسهیل تولید، صادرات کالا و خدمات و تامین نیازهای ضروری و منابع مالی از خارج، به دولت اجازه داده می‌شود با رعایت مفاد قانون برنامه ششم توسعه، مناطق آزاد تجاری- صنعتی ایجاد کند. براساس این لایحه در صورت تصویب نهایی در استان‌های گلستان (اینچه‌برون)، ایلام (مهران)، اردبیل (اردبیل)، سیستان و بلوچستان (سیستان)، کردستان (بانه-مریوان)، هرمزگان (جاسک)، بوشهر (بوشهر) وکرمانشاه (قصرشیرین) منطقه آزاد تجاری - صنعتی ایجاد می‌شود. همچنین در صورت تصویب نهایی این لایحه به دولت اجازه داده می‌شود که در استان‌های فارس(فسا و لار)، یزد (ابرکوه و میبد)، زنجان (زنجان)، کهگیلویه و بویراحمد (گچساران)، آذربایجان غربی (سروارومیه)، خراسان رضوی (خواف و قوچان)، لرستان (خرم‌آباد)، قزوین(تاکستان) و اصفهان (شاهین‌شهر) منطقه ویژه اقتصادی و در استان البرز (ساوجبلاغ) منطقه ویژه اقتصادی دارویی ایجاد کند.

کلیات لایحه ایجاد ۸ منطقه آزاد و ۱۲ منطقه ویژه اقتصادی درحالی مورد موافقت نمایندگان مجلس قرار گرفته که دولت برای ایجاد مناطق آزاد جدید و ویژه اقتصادی سه ملاحظه را در نظر گرفته است. به‌گفته متولیان دولتی نخست؛ مناطق آزاد نباید آنچنان گسترده شوند که به یک نهاد متفاوت و دولت‌سالار تبدیل شوند، دوم؛ با وضع قوانین مختلف این مناطق آن‌قدر محدود نشوند که نتوان از ظرفیت آنها استفاده کرد و سوم اینکه نباید از توسعه منطقی و متوازن و همراه با اهداف توسعه اقتصادی کشور در ایجاد مناطق آزاد جدید غافل شد. به اعتقاد کارشناسان، مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی یکی از ابزارهای توسعه تجارت خارجی هستند که می‌توانند به تقویت تولید صادرات‌محور و توسعه اقتصادی کشورها کمک کنند و نیز زمینه مساعدی را برای رفع موانع توسعه اقتصادی از جمله جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی فراهم آورند. تاسیس این مناطق در کشورهایی با بیشترین موفقیت همراه بوده که حرکت پیوسته و باثباتی را دنبال کردند و ورود به عرصه تولید و تجارت در جهان را در دستور کار خود قرار داده‌اند. در کشورهای موفق، ایجاد این مناطق به منزله ابزاری برای توسعه صنعتی و تقویت تولید در دستور کار قرار گرفته‌ است. آنچه مسلم است اینکه صرف ایجاد مناطق آزاد و ویژه برای افزایش صادرات، ایجاد اشتغال و جذب فناوری‌های نوین، کافی نیست و داشتن رویکرد تولیدمحور و توجه ویژه به تقویت تولید در این مناطق بسیار حائز اهمیت است.

 

 

 

اخبار مرتبط