رشد فقر با خشک شدن دریاچه ارومیه
به گزارش «ایسنا» بابک نگاهداری، چهارشنبه، هفتم شهریورماه در «همایش ملی ایده‌ها و راهکارهای نوین در توسعه پایدار حوضه آبریز دریاچه ارومیه» اظهار کرد: واقعیت این است که پیشرفت و توسعه در هر کشوری که انجام می‌شود به واسطه یکسری اقدامات صنعتی و کشاورزی است که به فشار بر محیط زیست منجر می‌شود. او افزود: خیلی وقت‌ها هزینه کارهای صنعتی و کشاورزی را تلنبار و از محل مسائل زیست‌محیطی پرداخت می‌کنیم که این رویکرد اشتباه است و باید تغییر کند. او با بیان اینکه اولویت با حفظ مسائل زیست محیطی است که در آموزه‌های دینی نیز به آن تاکید شده است، ادامه داد: اگر برنامه‌ریزی‌های پیشرفت و توسعه به درستی انجام شود و برنامه‌ریزی درون‌زا اتفاق بیفتد با ارتقای دانش، فناوری و افزایش بهره‌وری نه تنها به محیط‌زیست آسیب‌زده نمی‌شود، بلکه می‌توان با پیشرفت و توسعه، به ارتقای کیفی محیط زیست کمک کرد. نگاهداری خاطرنشان کرد: تصمیم‌گیری‌هایی در دوره‌های گذشته ناترازی‌هایی در مسائل مختلف در کشور ایجاد کرده است که برای جبران این ناترازی‌ها از محیط‌زیست مایه گذاشته می‌شود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه کاهش پایداری محیط زیست انواع ناپایداری‌های اجتماعی را به دنبال دارد، گفت: ناپایداری زیست محیطی مثل دریاچه ارومیه ناپایداری اجتماعی، ایمنی، امنیت غذایی و سلامت را کاهش می‌دهد و مهاجرت را به دنبال دارد. او بیان کرد: فشار این نوع ناترازی‌ها را زمین و محیط زیست متحمل می‌شود و باعث می‌شود که سوداگری‌ها و بهره‌برداری نادرست از زمین‌ها افزایش پیدا کند و در پی آن شرایط اقتصاد کلان و فضای کسب‌وکار به‌هم بریزد. نگاهداری گفت: اگر ما به دنبال پیشرفت ملی هستیم، حتما باید در دیدگاه زیست محیطی خود تجدید نظر کنیم و در برنامه‌ریزی‌های پنج‌ساله توسعه آن را در اولویت اصلی قرار دهیم. او ادامه داد: پیکره زیستی محیط بزرگی به نام دریاچه ارومیه با منابع و تنوع زیستی مثال‌زدنی بر اثر ناترازی منابع و مصارف آب در منطقه به هم ریخته و باعث شده است ۳متر از عمق دریاچه و ۸۰درصد از وسعت دریاچه کاهش یابد و پدیده‌ای به نام غبارهای نمکی تشکیل شود. او با بیان اینکه این اتفاقات باعث شده است دریاچه ارومیه از موضوع محلی به پویش ملی و منطقه تبدیل شود، اظهار کرد: احیای دریاچه ارومیه به پویش ملی و منطقه‌ای نیاز دارد.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه وقتی بودجه‌های احیای دریاچه به وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی داده می‌شود نشان می‌دهد که نگاه حاکم، سازه‌محور، جامعیت و کل نگری را مدنظر نگرفته است، گفت: دوران سیاستگذاری ساده به سر آمده است. نگاهداری ادامه داد: ما باید ابعاد نرم‌افزاری احیای دریاچه ارومیه را در کنار ابعاد سازه‌ای و سخت افزاری در یک بسته یکپارچه ببینیم و مدیریت کنیم تا موفقیت بیشتری حاصل شود. او با بیان اینکه وقتی کشاورزی معیشتی الگوی اقتصادی حاکم بر منطقه و روستاهای اطراف آن دریاچه است اگر برای مصارف آب اهالی روستا و فقر آنها تدبیری اندیشیده نشود، کشاورزان نیز به برداشت‌های غیرمجاز و حفر چاه‌های غیرمجاز روی می‌آورند، خاطرنشان کرد: باید احیای دریاچه ارومیه در همه جوانب بررسی شود و به ابعاد اجتماعی نیز در کنار ابعاد اقتصادی و معیشتی توجه شود تا به تغییر رویکردهای ما در برنامه‌ریزی مدیریت توسعه منابع آبی منجر شود.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همه برنامه‌ریزی‌های ما باید به‌گونه‌ای ناترازی آب در منابع و مصارف را جبران کند. او ادامه داد: باید درخصوص معیشت کشاورزان منطقه و زدودن غبار فقر از روستاهای اطراف دریاچه ارومیه برنامه‌ریزی اساسی صورت گیرد. او با بیان اینکه هیچ کاری بدون همراهی و مشارکت مردم انجام نمی‌شود، گفت: نظارت جمعی مردم برای احیای دریاچه ارومیه یکی از شاه‌کلیدهایی است که می‌تواند کمک‌کننده باشد.
