در راستای هماهنگی بیشتر و تایید سلامت افراد انجام می‌شود
ائتلاف بزرگان تکنولوژی برای واکسیناسیون
افزایش حساسیت‌ها و الزام تایید سلامت
طرح ابتکاری تایید واکسیناسیون یا VCI متشکل از شرکت‌های تکنولوژی بزرگی مانند مایکروسافت، سیلزفورس و اوراکل، شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات درمانی مانند Evernorth و Mayo Clinic و همچنین نهادهای غیرانتفاعی مانند Mitre، CARIN Alliance، Change Healthcare، Safe Health و Commons Project است. با این همه اما شرکت‌های نرم‌افزاری Epic و Cerner که نرم‌افزارهای ثبت الکترونیکی پرونده‌های پزشکی مورد استفاده در بیش از نیمی از بازار خدمات درمانی آمریکا را ارائه می‌دهند، هم در این طرح شرکت دارند تا زیرساخت لازم را برای تایید پرونده‌های الکترونیکی فراهم کنند. سازمان غیرانتفاعی Commons Project که همکار مجمع جهانی اقتصاد است و در زمینه ارائه خدمات و پلت‌فرم‌های دیجیتالی برای بهبود کیفیت زندگی افراد فعالیت می‌کند، در این طرح مشارکت دارد و طی توافقاتی قرار شده است تا استانداردی جهانی را برای شرکت‌کنندگان در این طرح معرفی کند. این استاندارد در ابتدا در بخش‌های همکار با این سازمان عمومی مانند خطوط هوای معتبر، به‌کار گرفته خواهد شد.
«پاول می‌یر» مدیرعامل سازمان Commons Project که در سال گذشته میلادی مبتکر ارائه و معرفی پاسپورت سلامت برای تایید منفی بودن تست کووید-۱۹ مسافران پیش از سفر بود، در این مورد گفته است: «به‌صورت سنتی و در گذشته نیاز چندان جدی و واقعی برای تضمین قابل‌شناسایی بودن، تایید و اثبات اطلاعات سلامتی افراد وجود نداشت. حالا اما با وجود همه‌گیری کووید-۱۹ که تمام کشورهای جهان را درگیر کرده است، این نیاز به شدت احساس می‌شود.» درست هفته گذشته بود که مقامات لس‌آنجلس اعلام کردند دانشجویان باید تا پیش از بازگشت به دانشگاه‌ها حتما یکی از واکسن‌های کووید-۱۹ را که به آنها دسترسی دارند، زده باشند. انتظار می‌رود این روند و حساسیت‌های موجود در این مورد همچنان و تا پایان دوران همه‌گیری ادامه داشته باشد و به این ترتیب است که اهمیت طرح‌های این چنینی برای تایید واکسیناسیون افراد و پیگیری آنها بیشتر می‌شود.
با این اوصاف چندان هم عجیب به نظر نمی‌رسد که این قوانین جدید و افزایش حساسیت‌ها به شکل‌گیری بازار سیاهی برای گواهینامه‌های جعلی سلامت افراد شکل بگیرد. این چالش در یک سال گذشته با ارائه نتایج جعلی تست‌های کووید-۱۹ هم وجود داشته و بسیاری از بخش‌ها و به‌خصوص بخش‌های درمانی را دچار مشکلات جدی کرده است. می‌یر در این مورد معتقد است: «حالا دیگر پتانسیل کافی برای تشویق افراد به ارائه اسناد و سوابق جعلی جهت تایید سلامت و واکسیناسیون، وجود دارد.» این موضوع باعث شده است بسیاری از کارشناسان به‌دنبال راهی برای جلوگیری از جعل گواهینامه‌های سلامت شوند و راهکاری برای استانداردسازی این اسناد به شکلی ایجاد شود که امکان جعل آن بسیار سخت شود.
استانداردی برای همه
استانداردی که در طرح تایید واکسیناسیون کووید-۱۹ طراحی خواهد شد، در واقع دو هدف مهم دارد. قبل از هر چیز، اولین هدف این استاندارد آن است که به بخش‌های مختلف ارائه‌دهنده خدمات بهداشت و درمان امکان دسترسی راحت‌تر به اطلاعات مربوط به واکسیناسیون افراد و به اشتراک‌گذاری آنها را می‌دهد. این اطلاعات شامل مواردی مانند نوع واکسنی که هر فرد دریافت کرده و همچنین اینکه هر فرد چند دز از واکسن کووید-۱۹ را دریافت کرده است، می‌شوند. هدف دیگر این طرح مربوط به بیماران است که در این مورد، استاندارد جدید می‌تواند به‌عنوان یک نشان و گواهی تایید عمل کند.
اطلاعات هر بیمار در یک کد QR قرار می‌گیرد تا به این ترتیب از پرونده و اطلاعات پزشکی افراد محافظت شده و همچنین امکان دسترسی به اینکه هر فرد به‌طور کامل در برابر کووید-۱۹ واکسینه شده است یا خیر، وجود داشته باشد. این گواهی تایید از فرمت جهانی مربوط به اطلاعات پزشکی یعنی FHIR یا «منابع هم‌کنش‌پذیری خدمات بهداشت و درمان سریع» استفاده می‌کند. استفاده از این فرمت به معنای آن است که امکان به اشتراک‌گذاری یا کنش‌پذیری سریع و راحت، افزایش پیدا خواهد کرد. جالب آنجاست که شرکت اپل از همین فرمت FHIR برای آوردن اطلاعات پزشکی افراد به اپلیکیشن Health خودش بهره می‌برد.
سازمان Commons Project قرار است از این استاندارد واکسیناسیون جدید در اپلیکیشن پاسپورت سلامت خود یعنی CommonPass که اطلاعات مربوط به تست‌های کووید-۱۹ و واکسیناسیون این بیماری را برای هر فرد ذخیره می‌کند، استفاده کند. این نهاد در ابتدا اپلیکیشن پاسپورت سلامت خودش را برای کمک به مسافران معرفی کرد تا در هنگام سفر بتوانند به شرکت‌های هواپیمایی ثابت کنند تست کووید-۱۹ را انجام داده و امکان دسترسی آنها به نتایج را فراهم کنند. اما این استاندارد واکسیناسیون، ساختار متن‌باز دارد و می‌تواند در انواع اپلیکیشن‌ها اجرا شود و قابل دسترسی باشد. حتی افرادی که به موبایل هوشمند دسترسی ندارند هم می‌توانند کد تایید سلامت از طریق این استاندارد را روی کاغذ چاپ کنند.
دکتر «بریان اندرسون» پزشک ارشد بخش سلامت دیجیتالی در شرکت Mitre که نهادی غیرانتفاعی و همکار آژانس‌های دولتی در پروژه‌های عمومی است، در مورد این استاندارد می‌گوید: «این موضوع بسیار اهمیت دارد که تکنولوژی‌های سلامت و درمان دیجیتالی را خلق کنیم که شکاف دیجیتالی در جامعه را تشدید نکرده و مشکلات بیشتری را برای جوامع محروم که ممکن است به این تکنولوژی‌های خاص دسترسی نداشته باشند، ایجاد نکند. ما معتقدیم که یک استاندارد متن‌باز با ایجاد دسترسی بیشتر، می‌تواند راهکاری باشد برای تضمین برابری در دسترسی به این تکنولوژی‌های جدید.»
الزام شرکت‌ها به استفاده از یک استاندارد واحد برای ثبت اسناد و اطلاعات مربوط به واکسیناسیون، می‌تواند راه را برای ثبت بیشتر و بهتر اطلاعات پزشکی در موارد دیگر هموار کند. معمولا به سختی می‌توان سابقه پزشکی و سلامتی یک فرد را به اشتراک گذاشت. پرونده‌های سلامت و پزشکی الکترونیکی مختلف روش‌های خاص خودشان را برای مستندسازی اطلاعات سلامتی دارند و نمی‌توان به راحتی آنها را از یک سیستم پزشکی به سیستمی دیگر منتقل کرد. این موضوع علاوه بر بخش‌های درمانی، برای خود بیماران هم مشکلاتی را ایجاد می‌کند؛ همچنان که معمولا شاهد این هستیم که اغلب بیماران به دنبال نسخه‌ای از کل پرونده پزشکی خودشان هستند. پاول می‌یر مدیرعامل Commons Project همچنین می‌گوید: «همه این اقدامات در جهت توانمندسازی افراد برای دسترسی به اطلاعات پزشکی و سلامتی‌شان و همچنین دسترسی بخش‌های بهداشت و درمان به اطلاعات مورد نیازشان برای تایید سلامت افراد است که این روزها و با همه‌گیری کووید-۱۹ اهمیت بیشتری هم پیدا کرده است. نباید فراموش کرد که این واقعا حق قانونی هر فرد است که به اطلاعات پزشکی و سلامتی خودش به‌صورت کامل دسترسی داشته باشد.»
