والگامت می‌گوید: وقتی چیزی را در دست می‌گیرم آن را کاملا حس می‌کنم. وقتی می‌خواهم انگشتانم را حرکت دهم بلافاصله تکان می‌خورند. نمی‌دانم چگونه این حس را توصیف کنم ولی گویی دوباره دست دارم. دست و انگشتان این پروتز عصبی توسط ضربه‌های عصبی کوین قابل کنترل است. محققان این برنامه به دنبال بازیابی حس لامسه بودند تا بیمار بتواند اشیا را برداشته و کنترل کند. بودجه این پروژه از سوی سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی(دارپا) تامین شد. محققان این پروژه دریافتند که افزودن حس لامسه به دست‌های روباتیک مهارت‌های حرکتی را بهبود می‌‌بخشد و سبب کاهش درد «فانتوم» ناشی از فقدان یک عضو می‌شود. درد فانتوم احساس ناخوشایندی است که بسیاری از افراد دچار قطع عضو با آن دست به گریبان هستند. ژاکوب جرج بیان کرد که با افزودن بازخورد حسی، یک حلقه بسته ایجاد می‌‌شود که حالت بیولوژیکی حس لامسه را تقلید می‌کند.

در این پروژه یک وسیله به‌صورت یک ردیف الکترودی متحرک در اعصاب بازوی والگامت مستقیما کار گذاشته شد. با اتصال این الکترودها در بازوی کوین، امکان کنترل راحت دست روباتیک فراهم شد به نحوی که بیمار می‌‌توانست دست روباتیک را مشت کرده یا اشیاء را بردارد. سال‌ها طول کشید تا این محققان توانستند با قرار دادن نقاطی روی دست که با فیبرهای عصبی مختلف در بازو مطابقت دارند، این حس‌ها را در بازوی روباتیک ایجاد کنند. والگامت به‌خاطر داشتن دست تازه‌‌اش و کارهایی که می‌‌تواند با آن انجام دهد از جمله برداشتن انگور بدون خرد کردن آن یا گرفتن دست همسرش خوشحال است. اما مهم‌ترین‌ علت شادی وی توانایی انجام کارهای شخصی است که همه برعهده داریم؛ مثل قرار دادن یک بالش در رو بالشی.