در حال حاضر بیومارکرهای بدن را می‌توان از طریق فناوری‌های پوشیدنی مختلف نظارت کرد؛ اما این فناوری‌ها معمولا به باتری و سیستم‌های ارتباطی بی‌سیم برای انتقال داده‌ها نیاز دارند. اما محققان در دانشگاه هاروارد و موسسه فناوری ماساچوست یک جوهر زیستی را توسعه دادند که براساس واکنش‌های شیمیایی ساده کار کرده و برای پردازش یا انتقال اطلاعات نیازی به نیرو ندارد. این جوهرها با مایع میان بافتی بدن که مواد مغذی را به سلول‌ها انتقال می‌دهد و ضایعات را از آنها بیرون می‌برد ارتباط برقرار می‌کنند. این مایع با پلاسمای خون کار می‌کند، به این معنی که به‌عنوان یک شاخص مناسب برای غلظت‌های شیمیایی در خون در یک زمان معین عمل می‌کند. محققان این پروژه مبتنی بر بیوحسگرهای تتوگونه تاکنون دو نوع مختلف از جوهر را روی تکه‌های آزمایشگاهی پوست خوک آزمایش کرده‌اند. یکی از این دو نوع جوهر برای کنترل سطح قند خون بیمار طراحی شده و در زمان افزایش غلظت از سبز به قهوه‌ای تغییر رنگ می‌دهد و دومین نوع آن غلظت سدیم را برای جلوگیری از کم‌آبی بدن مورد نظارت قرار داده و در زمان تشخیص غلظت سدیم به رنگ سبز روشن درمی‌آید. این تغییر رنگ در تتو همیشه با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست و برای تشخیص دقیق‌تر، این تیم یک نمونه اولیه از یک اپلیکیشن را توسعه داده‌اند که می‌تواند این بیومتریک‌ها را با اسکن یا عکس جوهر تجزیه و تحلیل کند.