از جمله آنها نایب‌رئیس کمیسیون بازرگانی داخلی اتاق بازرگانی ایران است که تاکید کرده با اجرای این طرح بازار خرده‌فروشی آشفته می‌شود.   سید‌اسماعیل یزدان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پناه در گفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وگو با «ایلنا» در مورد درج همزمان قیمت تولیدکننده و مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده بر روی اقلام و روند تصمیم‌گیری در این مورد گفت: «این نوع تصمیم‌گیری بیشتر از ضعف مکانیزم نظارتی است. سطح نظارتی دولت بر محصولات به‌گونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است که از بسیاری از پارامترها پیروی نمی‌کند. یکی از این پارامترها عرضه و تقاضا است.‌»

وی افزود: «اگر کالایی در شمال تولید شده و به جنوب عرضه شود باید با پارامتر حمل‌ونقل چه کرد؟ یعنی با درج این قیمت‌ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهیم بگوییم که هر منطقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای کالای خود را تولید کند؟ قیمت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ را همه این عوامل در کنار عرضه و تقاضا تعیین می‌کنند. ممکن است یک کالا در شمال تهران به واسطه کرایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازد، گران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و در جنوب تهران ارزان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر باشد. اینکه ما بگوییم چون ابزارهای لازم برای نظارت را نداریم، درج قیمت تولیدکننده و مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده را پیش بگیریم، اشتباه است.‌»

یزدان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پناه با انتقاد از شیوه اجرای این طرح گفت: «از که آنجا درج قیمت تولیدکننده و مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده خلاف جهت رقابتی بازار است، شیوه کارآمدی  نخواهد بود. اگر دولت می‌خواهد بازار را کنترل کند باید با ابزارهایی که مرسوم بوده و وجود دارند، این کار را انجام دهد. درج این قیمت‌ها به نوعی باعث تعارضی می‌شود که لازم هم نیست. مگر یک فرد عادی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داند که یک کالا چه مراحلی را طی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا به‌دست مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده برسد؟ آیا جو روانی جامعه شاکی نمی‌شود که این فاصله بین قیمت تولیدکننده و قیمت مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده وجود دارد؟ آن‌وقت مجبور به پاسخ‌دادن به جامعه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید. فرض کنید برای هر کالا باید چنین مراحلی طی شود. فرد باید علم مراحل بازار و هزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آن مثل B۲B و B۲C را داشته باشد که در مورد فاصله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها قانع شود. خود این موضوع باعث آشفتگی و درگیری در بازار و جامعه می‌شود. دولت باید این مراحل و سودها را ببیند و نظارت کند اما درج آن فقط ایجاد مشکل می‌کند.‌»

این فعال اقتصادی در پایان تصریح کرد: «این دست از تصیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و روند آن در بازار به‌صورت لحظه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای و خلق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الساعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است. به‌جای پیشبرد یک برنامه، سعی و خطا پیش گرفته‌ شده‌است. این موضوع نشان‌دهنده ناتوانی اقتصاد ما در کنترل است. اگر ما آرامش خود را حفظ کنیم و با کمک خرد بخش‌خصوصی و تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی نشستی در مورد قوانین کنترلی در زمان بحران داشته باشیم، شکل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بهتری از آنچه موجود است، می‌گیرد.‌»