کارلو گینزبرگ و تاریخ فرودستان
او بیشتر به دلیل نوشتن کتاب «پنیر و کرمها» (۱۹۷۶) شهرت دارد؛ اثری که به بررسی باورهای یک بدعتگذار ایتالیایی به نام منوکیو از منطقه مونتهرئاله والچلینا در سده شانزدهم میپردازد.
کارلو فرزند ناتالیا گینزبرگ، رماننویس، و لئونه گینزبرگ، زبانشناس، تاریخدان و منتقد ادبی است. علاقه او به تاریخ تحت تاثیر آثار تاریخنگارانی چون دِلیو کانتیموری و مارک بلوخ شکل گرفت.
او در سال ۱۹۶۱ مدرک دکتری خود را از دانشگاه پیزا دریافت کرد. گینزبرگ سپس در دانشگاه بولونیا، دانشگاه کالیفرنیا در لسآنجلس (۱۹۸۸ تا ۲۰۰۶) و مدرسه عالی نرمال پیزا به تدریس پرداخت.
حوزههای پژوهشی او از رنسانس ایتالیا تا تاریخ اروپای اوایل دوران مدرن را در برمیگیرد و فعالیتهایش شامل تاریخ هنر، مطالعات ادبی و نظریه تاریخنگاری نیز میشود. او در سال ۱۹۷۹، بهطور رسمی از پاپ ژان پل دوم درخواست کرد آرشیوهای تفتیش عقاید واتیکان گشوده شوند. هرچند پاسخ فوری واتیکان در آن زمان علنی نشد، اما تا سال ۱۹۹۱ گروه محدودی از پژوهشگران به این آرشیوها دسترسی یافتند.
در ژانویه ۱۹۹۸ این آرشیوها بهطور رسمی به روی «پژوهشگران واجد شرایط» گشوده شد.
کاردینال راتزینگر (که بعدها پاپ بندیکت شانزدهم شد) نقش گینزبرگ و نامه سال ۱۹۷۹ او را در این تصمیم واتیکان موثر دانست. با این حال گینزبرگ نسبت به استفاده از آمار برای داوری درباره این دوره تاریخی تردید داشت چرا که میگفت در بسیاری از موارد، ما شواهد لازم را در اختیار نداریم؛ شواهد از میان رفتهاند. گینزبرگ در مصاحبهای گفته است: ایده تلاش برای بازسازی دیدگاه قربانیان تاریخ و مردم فرودست ریشههای مختلفی داشت.
از یک سو، از اندیشه آنتونیو گرامشی درباره فرهنگ طبقات فرودست الهام گرفتم و از سوی دیگر، کتاب میشلِه، با عنوان«جادوگر» مرا متاثر کرد چرا که جادوگر را بهعنوان تجسم شورش نشان میدهد. وقتی این کار را شروع کردم، ابتدا دشواری درک معنای نگرش قربانیان را دست کم گرفتم، زیرا به معنای خواندن اسناد آزار و اذیت برخلاف جریان معمول بود در واقع، تعهدم به این مسیر وقتی تنها ۲۰ ساله بودم، مرا فراتر از پژوهش تاریخی به سمت تحلیل روشهای تاریخی سوق داد.
این بازاندیشی در روش، به نظر من، با تلاش برای خواندن بین خطوط محاکمات جادوگران مرتبط است. دشواری در این بود که مردان و زنانی که به جادوگری متهم شده بودند، تنها از طریق اسنادی قابل دسترسی بودند که در آنها انتظارات بازجویان خود را برآورده میکردند. گاهی و خوشبختانه، مانند پرونده بسیار غنی بناندانتیها، میتوان اختلاف عمیقی را مشاهده کرد. اما اغلب اتهام، سوژه و نگرش متهم را تحتالشعاع قرار میدهد.
بنابراین مجبور بودیم روشی بیابیم که امکان بازسازی آنان را فراهم کند.
با نگاه به گذشته، متوجه شدم که خواندن محاکمات تفتیش عقاید برخلاف جریان مرسوم، امکان خواندن اسناد مربوط به سلطه استعماری اروپایی را فراهم میآورد. درواقع، میتوان نگرشها و رفتارهای مستعمرهشدگان را از طریق اسنادی که توسط استعمارگران تولید شده است، درک و تحلیل کرد.
از نظر گینزبرگ، تفتیش عقاید نقش موثری در روند شکل گیری استعمار اروپایی ایفا کرده است، از این رو، بازخوانی حجم عظیم اسناد تولیدشده توسط استعمارگران در طول قرنها ضرورت دارد.
منبع:
k-larevue.com
