معماری نئوکلاسیک کاخ دادگستری
نقش برجسته‌ها با ردای بلند مانند لباس یونانیان و دستمال گردن و کلاه مخصوص که همگی لباس قضاوت است، روی سنگ‌‌های سفید سپری با ارتفاع ۹۰×۱۸۰ سانتی‌‌متر درسال ۱۳۲۱هـ.ش، توسط ابوالحسن‌خان صدیقی حجاری شده است. در بالای نقش برجسته قضات که در هر دو طرف ورودی اصلی نصب شده است، سه لت مربعی بزرگ به کوچک از پایین به بالا بوده که نقوشی دارد که در حال حاضر برداشته شده و دو عدد دیگر در فضاهای دیگر کاخ استفاده شده است. کف سالن اصلی و دیوارها از سنگ مرمر سیاه است. شش ستون در روبه‌رو و چهار ستون دیگر در ضلع شرقی و غربی ساختمان قرار دارد که تا انتهای بالایی ساختمان رفته است .این بنای سه طبقه و دو همکف به صورت دوبلکس طراحی شده است. در طبقه همکف، راهروهای پهن و باریک وجود دارد که به جهت‌‌های مختلف ساختمان ارتباط پیدا می‌‌کند و اتاق‌‌های بسیاری دارد. سالن اصلی دادگاه بسته است و فقط برای فیلم‌‌برداری در چند فیلم سینمایی از آن استفاده شده است.
گابریل گورکیان پس از تحصیل در آکادمی هنرهای زیبای وین در سال ۱۳۱۲ شمسی (۱۹۳۳ میلادی) به دنبال بالا گرفتن بحران اقتصادی - اجتماعی در اروپا برای اقامت به تهران آمد. در بدو ورود از او برای طراحی دو ویلا دعوت شد. سپس از وی درخواست شد که ریاست دفتر معماری شهرداری تهران را قبول کند. گابریل گورکیان در مدت چهار سال اقامت خود در ایران، فعالانه به کار مشغول بود و حدود ۲۰ساختمان به همراه چندین پروژه اجرا نشده از او به یادگار مانده است. او سبک خاصی در زمینه معماری که هماهنگ با تحولات موجود و نشانگر شرایط خاص آن زمان بود، ارائه کرد. وی ساختمان‌ها، فضای داخلی و باغ های گوناگونی را طراحی کرده است. بینش و نظریات گورکیان تاثیر بسزایی در معماری بناهای ایران طی آن دوره داشت و به‌دلیل آشنایی با ویژگی‌‌های معماری باستانی ایران، در طراحی‌‌های خود از شاخصه‌های معماری هخامنشی زیاد استفاده کرده است. او در نمای کاخ وزارت دادگستری نیز در سمت شمال شرق از حجاری‌‌های نمونه‌های هخامنشی و ساسانی بهره فراوان برده است.
