بنا بر قول حافظ سلفى، روز چهارشنبه سیزدهم ذی‌الحجه سال ۵۱۶ رخت از جهان بربست.  به بغداد آمد و تا پایان زندگى در آنجا زیست. بعد از شیخ ابوزکریا یحیى بن على خطیب تبریزى در نظامیه به تدریس نحو پرداخت. او را به تشیع نسبت دادند و در این باب از او پرسیدند، گفت: انکار نمی‌کنم من از فرق تا قدم شیعى هستم. پس او را از نظامیه اخراج کردند و ابومنصور موهوب بن احمد بن محمد بن خضر جوالیقى جانشین او شد. ازآن‌‌پس دانش‌‌پژوهان به خانه‌‌اش می‌آمدند تا نزد او بخوانند. او را به سبب آنکه کتاب «الفصیح» ثعلب را تدریس می‌کرد، فصیحى لقب داده بودند».

یاقوت حموی، معجم‌الادبا، ترجمه عبدالمحمد آیتی

اخبار مرتبط