ریچارد وارن سیرز
در ۲۳ سالگی، ایستگاه راه آهن یاد شده محموله‌ای از ساعت‌های طلا از یک سازنده اهل شیکاگو دریافت داشت اما گیرنده آن که یک جواهرفروش محلی بود از دریافت آن سر باز زد و گفت باری را درخواست نداده است. یک کلاهبرداری معمول در آن زمان ارسال بار از سوی عمده‌فروشان به خرده‌فروشانی بود که هرگز سفارش نداده بودند. پس از یک معامله نافرجام بین عمده‌فروش و گیرنده بی‌خبر، در نهایت سیرز جوان با عمده‌فروش توافق کرد که برای فروش هر ساعت ۱۲ دلار به عمده‌فروش بدهد و مابقی از آن وی باشد. به این ترتیب او این اجناس را در ایستگاه‌های راه‌آهن به قیمت ۱۴ دلار فروخت. طی شش ماه سیرز ۵هزار دلار سود کرد و به این نتیجه رسید که راهی مینیا‌پولیس شود و در آنجا «شرکت ساعت آر. دبلیو. سیرز» را تاسیس کند. او شروع به آگهی دادن در نشریات کشاورزی کرد.
او در این آگهی‌ها یک رویکرد شخصی در پیش گرفت و مستقیما با جوامع روستایی و حومه‌نشینان سخن گفت تا آنان را تشویق به خرید از طریق پست کند. سیرز در ۱۸۸۷ کمپانی خود را به شیکاگو انتقال داد که در آن زمان مرکز مهم ترابری ایالت‌های میانه آمریکا بود. در ۱۸۸۷، تعمیرکار ساعت، آلوا کورتیس روباک را استخدام کرد تا ساعت‌های برگشتی را تعمیر کند. روباک بعدتر و با تاسیس «سیرز، روباک اند کمپانی» در ۱۸۹۱ بدل به نخستین شریک تجاری سیرز شد. در ۱۸۹۵ در پی کمبود نقدینگی در کمپانی سیرز نیمی از آن را به ارزش ۷۵هزار دلار فروخت. کمپانی در همان سال مجددا در ایلینویز راه‌اندازی شد و ۱۳ سال بعد سیرز در ۴۴ سالگی کناره‌گیری کرد و جولیوس روزن والد به ریاست آن رسید. سیرز در ۱۹۱۴ در واکیشا واقع در ایالت ویسکانسین درگذشت. نخستین کاتالوگ سیرز که فقط به ساعت اختصاص داشت در ۱۸۹۳ منتشر شد اما در سال ۱۸۹۷ در کاتالوگ‌های شرکت کالاهایی مانند پوشاک، گاوآهن، نقره‌آلات، دوچرخه و تجهیزات ورزشی هم عرضه شد. سیرز تا سال ۱۹۸۹ و تصاحب آن از سوی «وال مارت» بزرگ‌ترین فروشگاه زنجیره‌ای ایالات متحده بود. هم اینک در میان شرکت‌های خرده‌فروشی آمریکا، شرکت سیرز رتبه دهم را دارد.
