جک واکر، صنعتگر و بازرگان بریتانیایی
در پی مرگ پدرش در ۱۹۵۱، او مسوولیت کار و بار خانوادگی یعنی حلبی‌سازی را بر عهده گرفت و با هدایت وی، شرکت واکر استیل از یک کسب‌وکار ضایعات آهن بدل به یک قدرت اصلی در صنایع فولاد شد. در ۱۹۹۱ کسب‌وکار او از چنان موفقیتی برخوردار بود که بدل به بزرگ‌ترین سهامدار فولاد در بریتانیا شده و ۳۴۰۰ فرد را در ۵۰ سایت در استخدام خود داشت. در ۱۹۸۸ کسب‌وکار او به سود سالانه ۴۸ میلیون پوندی دست یافت و معامله ای بزرگ با جی کی ان انجام داد و در پی آن واکر فرصت را غنیمت شمرد و مذاکراتی را برای فروش با شرکت فولاد بریتانیا آغاز کرد و شرکت خود را به ارزش ۳۶۰ میلیون پوند فروخت و این بالاترین قیمتی بود که تا آن زمان برای خرید یک شرکت خصوصی پرداخته شده بود. در ۱۹۸۸، جک واکر مواد اولیه ساخت‌وساز جایگاه جدید تماشاگران در استادیوم ات وود پارک تیم بلک برن را تامین کرد و هزینه به خدمت گرفتن دو بازیکن کلیدی یعنی اُسی آردیلز و استیو آرچیبالد در فصل ۸۸-۱۹۸۷ را برعهده گرفت. در ۱۹۹۱ جک واکر کنترل کامل باشگاه مزبور را با هدف تبدیل رو ورز به بزرگ‌ترین و موفق‌ترین تیم فوتبال تاریخ انگلیس به‌دست گرفت. او در ۱۹۹۲ گفت: «تنها هدفم قرار دادن رو ورز در جایگاهی است که باید باشد. بلک برن رو ورز یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های فوتبال انگلیس است». در سه سال اول او ۲۵ میلیون پوند خرج خرید بازیکنان جدید کرد.زمین بازی ایوود پارک با هزینه ۲۰ میلیون پوندی بازسازی شد تا گنجایش بیش از ۳۰ هزار تماشاگر را داشته باشد. زمانی که واکر باشگاه را خریده بود، آنها در آستانه سقوط بودند اما دان مک کی مدیر آن باشگاه از سرمایه‌گذاری واکر بهره برد تا با بازیکنان جدید قرارداد ببندد و ماندن رو ورز در لیگ را تضمین کند. در اکتبر ۱۹۹۱ رو ورز توانست بازی پلی‌آف را ببرد و به لیگ تازه تاسیس برتر انگلیس صعود کند. در فصل ۹۵-۱۹۹۴ بلک برن روورز قهرمان لیگ برتر انگلیس شد.
جک واکر در ۱۷ اوت ۲۰۰۰ در پی ابتلا به سرطان درگذشت.
