بهره مالکانه در مناطق مختلف ایران به نسبت عرضه و تقاضا از جانب مالک و مستاجر متفاوت بود. گاو معمولا توسط نیروی کار تهیه می‌شد و کار رعیت کشاورز در اصطلاح به «گاوبندی»  معروف بود.

لمبتون، آن کاترین (۱۳۶۲ ) مالک و زارع در ایران، ترجمه منوچهر امیری، تهران: علمی و فرهنگی.