گفته‌ها
مملکت وسیعه ایران به عقیده کافّه سیاسیون، در محل خوف و خطر است؛ زیرا ترقیات شدیدالسرعه همسایگان و افعال و اعمال خودسرانه و بی‌باکانه درباریان، قوای چندین هزار ساله دولت ایران را به‌طوری از هم متلاشی و دچار ضعف و ناتوانی صعب کرد که علاج آن از قوه و قدرت متوطنین این مرز و بوم به کلی خارج است، ولی عقیده حکما و سیاسیون جمهور ملل متمدنه بر این است.
رفع خطرات و چاره اشکالات ایران را به همین دو کلمه می‌توان اصلاح کرد که باید از اعمال گذشته چشم پوشید و شروع به تاسیس قوانین تازه کرد. از این راه می‌توان احترام و اعتبار سابقه دولت و ملت قدیم ایران را در انظار اقوام خارجه و ملل متمدنه و همسایگان مجددا جلب کرد و این مطلب در نظر خردمندان مستقیم‌الادراک، چنان واضح و آشکار است که محتاج به هیچ دلیل و برهانی نیست. محتمل است به این وسیله آثار و اسبابی که نیک‌بختی مملکت را امنیت تواند داد، به دست آید که بعدها ماموران دوایر دولتی که از عالی و دانی و بزرگ و کوچک در اعمال و افعالی که در خور درجه ماموریت ایشان است، خود را به انقیاد و اطاعت مواد و احکام قانونیه مکلف بدانند و مساوات حقوقیه به عموم اهالی و زیردستان از هر صنف و طایفه داده شود و برای حصول صلاح آنها، هرگونه تدبیری که لازم است به‌کار برند.
ارسال نظر