برای تاریخ جز یک غرض اصلی نمی‌توان شناخت. غرض تاریخ حقیقت‌جویی و روش آن بی‌طرفی و واقع‌بینی است. هیچ هدف دیگری، حتی اگر هدفی عالی باشد، نمی‌تواند معارض غرض اصلی شود. اما پیروی دقیق این نظر خود موجب توسعه همکاری و تفاهم میان ملت‌ها می‌شود. اگر تاریخ تاکنون غالبا موجب ایجاد تعصب و کینه شده، از این جهت است که بی‌طرفی و واقع‌بینی را در آن از یاد برده‌اند و آن را وسیله توجیه عواطف و مقاصد خود ساخته‌اند. جست‌وجوی حقیقت و بی‌طرفی موجب تقویت حس انتقاد و توجه به نظرهای مختلف و تحمل آرای مخالف و ترک تعصب می‌شود و اینها به نوبه خود موجب توسعه تفاهم و همکاری می‌شود.

منبع: بخشی از گفت‌وگو با دکتر احسان یارشاطر درباره «هدف تدریس تاریخ» در سمینار یونسکو