رضاخان به جلسه استیضاح نرفت

۷ مرداد ۱۳۰۳ آخرین زمانی بود که نمایندگان اقلیت مجلس به رهبری آیت‌الله مدرس به دولت رضاخان داده بودند تا به مجلس رفته و در مورد اقداماتش توضیح دهد. امری که به‌واسطه قلدری هرگز محقق نشد.

اقلیت مجلس که این طرح را ارائه و امضا کرده بودند، باور داشتند که رضاخان از اصول قانون‌اساسی عدول کرده و به امور مملکت چه در سطح داخلی و چه در زمینه خارجی بی‌توجه شده است. روز هشتم مرداد بیشتر روزنامه‌های تهران که تحت‌نفوذ دولت (قوه مجریه) بودند، اتهامات اقلیت را نادرست خواندند و «استیضاح» را «افتضاح» نامیدند. این وضعیت تا هفدهم مرداد ادامه یافت و در این مدت بسیاری از مدیران نشریات مخالف سردارسپه و دیگر مخالفان موردتهدید قرار گرفته یا بازداشت شدند. رضاخان تصمیم نداشت در چنان جلسه‌ای حاضر شود و به همین دلیل تمام تلاش خود را برای تطمیع و تهدید نمایندگان به کار بست. در روزی که قرار بود به استیضاح رسیدگی شود پیش از تشکیل مجلس، عده‌ای به منازل نمایندگان هوادار استیضاح از جمله حائری‌زاده و مدرس رفته و آنان را کتک زده بودند و بنابراین از میان امضا‌کنندگان استیضاح، تنها ملک‌الشعرای بهار در جلسه مجلس حضور یافته بود و به همین جهت استیضاح مطرح نشد و بایگانی شد.