۲۱ ماه مه زادروز «امیل ارماتینگر» مورخ سوئیسی است که به سال ۱۸۷۳ چشم به جهان گشود. وی در اثر مهم خود «تاریخ ادبیات جهان» در مقدمه فصل «ادبیات ایران در قرون وسطی» خاطرنشان کرده است که طی این قرون ایرانیان با خلق آثاری بی‌همتا، میهن خود را یک بار دیگر ابر قدرت جهان کرده بودند، این بار با اندیشه و قلم، نه زور سرباز و نیزه. در این قرون، ایران زمین در معرض تاخت‌و‌تاز لاینقطع قبایل خارجی بود و به ایرانیان مجال فعالیت حکومتی نمی‌داد. تا نیمه قرن هفتم میلادی، قسمت بزرگی از تلاش هر دولت وقت ایران صرف این می‌شد که قبایل خارجی که تمدنی عقب‌مانده داشتند و غارت کردن ملل متمدن و انسان شهرنشین به‌صورت فرهنگشان درآمده بود پای به قلمرو ایران نگذارند. امیل ارماتینگر در فصل «نوشته‌های باقی‌مانده از جهان باستان»، سنگ‌نبشته‌های ایران، اوستا و زند و نیز عقاید مانی و کتب دیگر از جمله ترجمه کلیله و دمنه از هندی به «پارسی میانه»، یادگار زریران، کارنامک اردشیرپاپکان و... را به تفصیل شرح و در ردیف ادبیات جهان در عهد باستان قرار داده است.

اخبار مرتبط