راه‌آهن شرکت نفت

در سال ۱۹۲۴ شرکت بامسوولیت محدود نفت انگلیس و ایران، خط آهن کوچکی بین «درخزینه» و مسجدسلیمان ساخت که محمولات شرکت را پس از حمل آنها از آبادان به درخزینه با وسایل آبی روی کاروان با راه‌آهن به مسجد سلیمان می‌برد.

این راه‌آهن ۵۲ کیلومتر طول داشت. یک خط دیگر نیز از مسجدسلیمان تا کارگاه چشمه علی به طول ۶/ ۴ کیلومتر احداث کرد. فاصله بین دو خط در این راه‌آهن ۷۶ سانتی متر بود، در آبادان نیز حدود ۲۶ کیلومتر راه‌آهن ساخت که سوخت لکوموتیوهای آن با نفت بود و فاصله ریل‌های آن ۹۱ سانتی‌متر. لکوموتیوهای این راه‌آهن طوری ساخته شده بود که تولید جرقه نمی‌کرد. ریل‌گذاری این خط در ۱۹۲۱ آغاز شد و در سال ۱۹۲۳ شروع به کار کرد. بنابراین این بر راه‌آهن قبلی تقدم داشت. در جنگ دوم جهانی که امور شرکت توسعه داده شد، این راه‌آهن نخستین را برچیدند به جای آن بین آغاجاری و بندر معشور (ماهشهر) راه‌آهن کوچکی ایجاد کردند تا برای حمل لوازم معادن به‌کار آید و این راه‌آهن نهمین راه‌آهنی بود که در ایران ساخته شد.