لغو حکم وزیر بزرگ

خشایارشاه ــ شاه وقت ایران ــ که بر سرزمینی از هند تا دانوب و از استپ‌های شمال خاوری آسیای میانه تا لیبی حکومت می‌کرد، پس از فرونشاندن شورش بابل در ۴۸۲ پیش از میلاد، تصرف آتن در سال ۴۸۰ پیش از میلاد و بازگشت از لشکرکشی به اروپا، در چهارم فوریه ۴۷۹سال پیش از میلاد (۱۵ بهمن) به‌واسطه همسرش «استر» از توطئه هامان «بزرگ وزیر» خود برای کشتار اتباع یهودی امپراتوری ایران آگاه شد و همان شب دستور لغو آن را صادر کرد که به نوشته مورخان یونانی و یهود، این دستور در سه روز به سراسر امپراتوری ابلاغ شد. خشایارشاه (پسر داریوش کبیر و نوه دختری کوروش) پس از لغو بخشنامه «هامان»، وی را به دادگاه سپرد که محاکمه و در شهر شوش (پایتخت اداری ایران) اعدام شد.