از ابتدای کاشتن تنباکو تا وقت برداشتن حاصل و فروش آن، ۸، ۹ ماه طول می‌کشید. یعنی زارع باید آن را در اول بهار می‌کاشت و در اوایل تابستان برمی‌داشت و تا پایان پاییز می‌خشکاند. از ابتدای پاییز تا زمستان می‌بست و سه ماه به آخر سال مانده، برای فروش مهیا و آماده می‌ساخت. قیمت هر یک من تنباکو در کشتزارها یک تا سه قران بوده که با مداخله دلال‌ها در بازار منی سه تا دوازده قران به دست خریدار می‌رسیده است. مقدار مصرف آن در ایران سالانه حدود ۵۰۰ هزار تن بوده است. در گیلان برای هر جریب زمین توتون کاری حدود ۱۵ قران مالیات می‌گرفتند.

- منبع: سفرنامه آدام اولئاریوس