مطالعات جدید نشان می‌دهد
تاثیر قابل‌توجه نوشیدن آب بر سلامت جسمانی
ناتالیا دیمیتریوا، نویسنده این مطالعه، محقق در آزمایشگاه پزشکی احیاکننده قلب و عروق در موسسه ملی قلب، ریه و خون و موسسه ملی سلامت، می‌گوید: نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است وقوع پیری را به تاخیر بیندازد و زندگی عاری از بیماری را به همراه داشته باشد. نویسندگان در این مطالعه مدعی شدند که آموزش اقدامات پیشگیرانه که می‌تواند روند پیری را کاهش دهد «یک چالش بزرگ پزشکی پیشگیرانه» است. این به این دلیل است که با توجه به پیر شدن سریع جمعیت جهان، اپیدمی «بیماریهای مزمن وابسته به سن» در حال ظهور است و افزایش طول عمر سالم می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی بیش از درمان بیماری‌ها کمک کند. بر اساس تحقیقات قبلی مشابه صورت گرفته روی موشها، محققان دریافتند که هیدراتاسیون بهینه ممکن است روند پیری را کٌند کند. در این مطالعات، محدودیت آب، سدیم سرم موشها را به میزان ۵ میلی‌‌‌مول در لیتر افزایش داد و طول عمر آنها را ۶ ماه کوتاه کرد که برابر با ۱۵ سال زندگی انسان است. سدیم سرم را می‌توان در خون اندازهگیری کرد و زمانی که مایعات کمتری می‌نوشیم افزایش می‌یابد.
این تیم تحقیقاتی با استفاده از داده‌‌‌های سلامتی جمع‌‌‌آوری‌‌‌شده در طول ۳۰ سال از ۱۱۲۵۵ بزرگسال سیاه‌پوست، دریافتند بزرگسالانی که سطح سدیم سرم آنها ازمحدوده طبیعی بالاتر است، بین ۱۳۵ تا ۱۴۶ mEq/ L، پیامدهای سلامتی بدتری نسبت به کسانی داشتند که در بخش پایین این محدوده قرار داشتند. جمع‌آوری داده‌ها در سال ۱۹۸۷ زمانی که شرکت‌کنندگان در سن ۴۰ یا ۵۰ سالگی خود قرار داشتند آغاز شد و میانگین سنی شرکت‌کنندگان در ارزیابی نهایی در طول دوره مطالعه ۷۶ سال بود. بزرگسالان با سطوح بالاتر از ۱۴۲ mEq/ L در مقایسه با شرکت‌کنندگان در محدوده ۱۳۷ تا ۱۴۲ mEq/ L، ۱۰تا ۱۵درصد شانس بالاتری برای افزایش سن بیولوژیکی نسبت به سن تقویمی خود داشتند.
شرکت‌کنندگانی که خطر پیری سریع‌‌‌تری داشتند، ۶۴درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند نارسایی قلبی، سکته، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری شریان‌‌‌های محیطی، بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل بودند. و افرادی که سطوح بالاتر از ۱۴۴ داشتند ۵۰درصد بیشتر در معرض خطر بیولوژیکی مسن شدن و ۲۱درصد بیشتر در خطر مرگ زودرس قرار داشتند. از سوی دیگر، بزرگسالان با سطح سدیم سرم بین ۱۳۸ تا ۱۴۰، کمترین خطر ابتلا به بیماری مزمن را داشتند. این مطالعه اطلاعاتی در مورد میزان آب مصرفی شرکت‌کنندگان نداشت. دکتر هوارد سسو، دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و دانشیار اپیدمیولوژیست (همه‌گیرشناسی) در بریگهام می‌گوید: این مطالعه جدید شواهدی را اضافه می‌کند که مزایای بالقوه درازمدت نوشیدن آب به صورت بهبود‌یافته را در کاهش پیامدهای سلامتی بلندمدت، از جمله مرگ و میر، تقویت می‌کنند. سن بیولوژیکی توسط نشانگرهای زیستی تعیین شد که عملکرد سیستم‌ها و فرآیندهای اندام مختلف از جمله نشانگرهای قلبی عروقی، کلیوی (مربوط به کلیه‌‌‌ها)، تنفسی، متابولیک، ایمنی و التهابی را اندازهگیری می‌کنند.
سطوح بالای سدیم سرم تنها عامل مرتبط با بیماری، مرگ زودهنگام و خطر پیری سریع‌‌‌تر نبود، همچنین این خطر در میان افرادی که سطح سدیم پایینی داشتند هم وجود داشت. به گفته کارشناسان، این یافته با گزارش‌‌‌های قبلی مبنی بر افزایش مرگ‌‌‌ومیر و بیماریهای قلبی عروقی در افراد با سطوح پایین منظم سدیم، که به بیماری‌‌‌هایی که باعث مشکلات الکترولیت می‌‌‌شوند نسبت داده می‌شود، مطابقت دارد. همچنین این مطالعه شرکت‌کنندگان را در یک دوره زمانی طولانی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، اما یافتهها، رابطه علت و معلولی بین سطح سدیم سرم و این پیامدهای سلامتی را ثابت نمی‌‌‌کند. آنها افزودند که مطالعات بیشتری موردنیاز است، اما این یافتهها می‌تواند به پزشکان در شناسایی و راهنمایی بیماران در معرض خطر کمک کند.
هر روز به اندازه کافی مایعات بنوشید
بر اساس مطالعات متعددی که نویسندگان تحقیق جدید به آن اشاره کردند، حدود نیمی از مردم در سراسر جهان توصیه‌‌‌های مصرف روزانه آب را رعایت نمی‌‌‌کنند. دمیتریوا در یک بیانیه خبری گفت: در سطح جهانی، این اقدام می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد. کاهش محتوای آب بدن، رایج‌‌‌ترین عاملی است که سدیم سرم را افزایش می‌دهد، به همین دلیل است که نتایج نشان می‌دهد که هیدراته شدن بدن می‌تواند روند پیری را کند کرده و از بیماریهای مزمن پیشگیری یا آن را به تاخیر بیندازد. سطح سدیم سرم ما تحت‌تاثیر مصرف مایعات مختلف از آب گرفته تا سایر مایعات و میوه‌ها و سبزیجات حاوی آب بالا قرار دارد.
به گفته کلینیک کلیولند، بیش از ۵۰درصد از بدن شما از آب تشکیل شده است، که همچنین برای عملکردهای متعدد، از جمله هضم غذا، ایجاد هورمون‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی و رساندن اکسیژن به سراسر بدن شما موردنیاز است. آکادمی ملی پزشکی توصیه می‌کند که زنان باید روزانه ۷/ ۲ لیتر و مردان نیز ۷/ ۳ لیتر در روز مایعات مصرف کنند. این توصیه شامل تمام مایعات و غذاهای غنی از آب مانند میوه‌ها، سبزیجات و سوپ است. از آنجا که متوسط نسبت آب دریافتی مایعات به غذاها حدود ۲۰: ۸۰ است، این مقدار برای زنان ۹ فنجان و برای مردان ۱۲ و نیم فنجان است. افرادی که بیماری خاصی دارند باید با پزشک خود در مورد میزان مصرف مایعات مناسب مشورت کنند.
اگر در سیراب ماندن مشکل دارید، ممکن است نیاز به کمک پزشک داشته باشید تا این عادت را به روال معمول خود تبدیل کنید. سعی کنید هنگام بیدار شدن از خواب، یک لیوان آب کنار تخت خود بگذارید تا بنوشید، یا زمانی که قهوه صبح شما در حال دم کشیدن است، آب بنوشید. دکتر فوگ، کارشناس علوم رفتاری در دانشگاه استنفورد، می‌گوید که باید مصرف آب موردنیاز خود را به یک عادت همیشگی تبدیل کنید.
