روان‌آب رودخانه‌های دائمی مازندران ۴۵ درصد کاهش یافت
طبق گزارش این شرکت، میزان بارندگی تجمعی حوضه آبریز رودخانه‌های استان از اول مهر سال ۹۹ تا ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ که یک سال آبی را تشکیل می‌دهد، ۵۵۹ میلی‌متر بود که نسبت به سال آبی پیش از آن یعنی اول مهر ۹۸ تا ۳۱ شهریور ۹۹ کاهش ۲۳ درصدی دارد. میزان بارندگی در این بازه زمانی در مقایسه با دوره شاخص ۵۰ ساله ۱۲ درصد کاهش نشان می‌دهد. شرکت آب منطقه‌ای مازندران اعلام کرده است که در پی کاهش بارندگی، حجم روان‌آب‌های هر هفت رودخانه دائمی و مهم استان شامل نکارود، تجن، تالار، بابلرود، هراز، چالوس و چشمه کیله ۲ هزارو ۱۷۸میلیون مترمکعب بوده است که نسبت به مدت مشابه سال آبی قبل ۴۵درصد کاهش داشته است. بررسی آماری از حجم آبدهی سال آبی گذشته رودخانه‌های دائمی و مهم مازندران نشان می‌دهد که چهار رودخانه، نکارود، تجن، تالار و هراز نسبت به مدت مشابه آبی گذشته نصف شده است به گونه‌ای که میزان روان آب نکارود با حجم آبدهی ۶۹ میلیون متر نسبت به سال گذشته ۶۰ درصد کاهش دارد، تجن با ۲۱۴ میلیون مترمکعب شاهد کاهش ۶۶ درصدی آبدهی بوده است. میزان کاهش روان‌آب تالار با ۱۹۸میلیون مترمکعب ۵۳ درصد و رودخانه هراز با حجم آبدهی ۶۰۴ میلیون مترمکعب حدود ۵۰ درصد بوده است.
حجم آبدهی رودخانه بابلرود در سال آبی گذشته ۳۳۱ میلیون مترمکعب بود که نسبت به یک سال قبل از آن کاهش ۳۴درصدی نشان می‌دهد. رودخانه چالوس هم در سال آبی گذشته ۳۹۲میلیون مترمکعب آبدهی داشت که کاهش ۳۸ درصدی نسبت به سال قبل از آن دارد و میزان روان‌آب چشمه کیله هم ۳۶۹ میلیون مترمکعب بود که کاهش ۱۱ درصدی را نسبت به سال قبل نشان می‌دهد. مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه‌ای مازندران سال آبی ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ را یکی از خشک‌ترین سال‌های آبی استان طی یک دهه اخیر دانست و گفت: اگرچه بارندگی‌های امسال در زمان فعالیت‌های کشاورزی به عنوان بارش‌های به هنگام مورد استفاده قرار گرفت، اما دلیل اصلی کاهش دبی آب، بارش‌های غیر موثر بوده یعنی بارندگی در ارتفاعات که رودخانه‌ها باید از سرچشمه‌ها تغذیه شوند، کمتر بود. فرهاد مشهدی خلردی یکی از راهکارهای برون‌رفت از مشکلات خشکسالی و مدیریت روان‌آب رودخانه‌ها را ایجاد سازه‌های تنظیم‌کننده به ویژه ساخت سد دانست و افزود: ساخت سد هراز روی این رودخانه به عنوان مهم‌ترین و بزرگ‌ترین حوضه آبریز در منطقه مرکزی استان بسیار مهم است. وی با اشاره به اینکه ساخت سد گلورد روی نکارود از اهمیت خاصی برای کشاورزی منطقه برخوردار است و تاثیر زیادی هم تاکنون داشته است، بر ضرورت تکمیل طرح‌های جانبی این سد و آبگیری کامل آن تاکید کرد و گفت: با توسعه سازه‌های ذخیره آب، می‌توان روان‌آب‌های رودخانه‌ها را مدیریت و سفره‌های زیرزمینی را تقویت کرد. مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقه‌ای مازندران ظرفیت ذخیره آب پشت ۱۱سد بزرگ را ۴۴۲ میلیون مترمکعب برآورد کرد و افزود: اکنون ۱۴۱ میلیون مترمکعب معادل ۳۲ درصد پشت این سد‌ها آب وجود دارد که این مقدار نسبت به پایان سال آبی گذشته ۳۱درصد کمتر است.
وی با اعلام اینکه میزان ذخیره آب پشت سه سد شهیدرجایی در ساری، سد البرز در سوادکوه و سد میجران در رامسر به عنوان سدهای بزرگ مازندران نیز اکنون نسبت به سال آبی گذشته کاهش دارد، افزود: از ظرفیت ۱۶۳میلیون مترمکعب سد رجایی ساری ۳۹ میلیون مترمکعب آب پشت سد وجود دارد که معادل ۲۴ درصد ظرفیت آن و ۵۲ درصد کمتر از میزان آبی است که اول مهر ماه سال گذشته پشت سد ذخیره بود.
