ترافیک تجاری در پایانه پلدشت

پلدشت تنها شهر مرزی آذربایجان غربی با جمهوری آذربایجان است. این شهرستان با جمهوری آذربایجان ۱۲۷ کیلومتر مرز مشترک دارد. این شهرستان اگرچه زمین‌های حاصلخیز کشاورزی و مناطق طبیعی گردشگری فراوان و بکری دارد اما مهم‌ترین امتیاز آن مجاورت با جمهوری آذربایجان است که می‌تواند ظرفیت بالقوه‌ای برای توسعه خود این شهر و ایجاد ارزش افزوده برای مردم آذربایجان غربی و در نهایت مفید برای کل کشور باشد.اما این شهر مرزی تا کنون آنچنان‌که شایسته است نتوانسته از ظرفیت‌های مجاورت خود با جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان و موقعیت بین‌المللی‌اش بهره‌مند باشد.۴۱سال از رسمی شدن مرز پلدشت می‌گذرد اما سال گذشته پایانه مجهزی در پلدشت به بهره‌برداری رسید تا امیدها را برای توسعه تجارت و بازرگانی در این شهر مرزی زنده کند.مدیر پایانه مرزی شهرستان پلدشت با تایید ویژگی‌های مثبت این پایانه اظهار کرد: عملیات اجرایی پایانه مرزی پلدشت از نیمه دوم سال ۹۱ در زمینی به مساحت بیش از ۱۰ هکتار شروع شد و اجرای آن افزون بر ۲۵۰ میلیارد ریال هزینه در بر داشت. به گفته ایرج آزادی، پایانه مرزی پلدشت نخستین پایانه کشور است که سالن تجاری و سالن مسافری آن همزمان افتتاح شده و سالن مسافری آن در ۱۶۵۶ مترمربع زیربنا و سالن تجاری آن نیز در ۱۰۲۳ مترمربع زیربنا ساخته شده است.

 

سال گذشته افتتاح این پایانه ظرفیت تبادلات تجاری و مسافری آن را به ۵/ ۲ برابر افزایش داد به طوری که تردد ماهانه ۲ هزار کامیون به بیش از ۵ هزار کامیون افزایش یافته است. اگرچه پایانه مرزی پلدشت از شاهراه‌های جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به بازارهای آسیای میانه از طریق آذربایجان‌غربی به شمار می‌آید اما هنوز رونق اقتصادی مورد انتظار در این پایانه به وجود نیامده است.از سال گذشته تاکنون به واسطه افتتاح این پایانه یک امکان جدید برای کاهش ترافیک بزرگ‌ترین مرز زمینی کشور یعنی بازرگان به وجود آمده و بخش قابل‌توجهی از کامیون‌های ترانزیتی ترکیه از طریق پایانه پلدشت و پس از طی مسیری در جمهوری نخجوان راهی ترکیه می‌شوند.

 

اگرچه در دو، سه سال اخیر زیرساخت‌های خوبی برای شهر مرزی پلدشت ایجاد شده و حتی جاده‌های منتهی به این شهر مرزی همچون جاده پلدشت مرگنلر بهبود پیدا کرده و قابل تردد برای کامیون‌های ترانزیتی شده اما هنوز این شهرستان در حد یک معبر و گذرگاه مطرح است و تجارت مرزی قابل اتکایی برای مردم این شهرستان اتفاق نیفتاده است. در این میان موضوع توسعه گمرک پلدشت که می‌تواند بسیاری از مشکلات این شهرستان را مرتفع کند به کندی پیش می‌رود و توافق‌های مسوولان با گمرک جمهوری اسلامی ایران به نتیجه اثربخشی نرسیده است.برای بهره‌مندی مردم پلدشت از مزایای مرزی باید کارکرد بازارچه مرزی این شهرستان که اغلب فصول سال در رکود به سر می‌برد بازتعریف شده و به یک بازارچه تخصصی تغییر کارکرد پیدا کند.

اما بسان سرنوشت همه شهرستان‌های ۱۷گانه آذربایجان غربی شهرستان پلدشت نیز هیچ وقت دارای صنایع مادر نبوده و نیست، چراکه نگاه مرکزمحوری سیاستمداران در طول دهه‌های مختلف سبب شده که شهرهای مرزی کوچک عمدتا یا شهرهای کشاورزی و دامپروری باشند یا یک گذرگاه مرزی. اینک زمزمه‌های احداث یک پتروشیمی در شهرستان مرزی پلدشت به گوش می‌رسد؛ زمزمه‌ای که در زمان طرح آن حتی صحبت از حضور رئیس جمهوری برای کلنگ‌زنی آن را به کلام مسوولان آذربایجان غربی رساند.اما این طرح نیز به سرنوشت برخی دیگر از طرح‌های بزرگ عمرانی دچار شده و در کنار مشکلات اداری خاصی که دارد موضوع تامین انرژی آن نیز به یک دردسر عمده برای سرمایه‌گذاران آن بدل شده است. پتروشیمی پلدشت در صورت احداث و بهره‌برداری برای یک هزار نفر به صورت مستقیم اشتغال‌زایی می‌کند و می‌تواند چند واحد صنایع پایین‌دستی خود را پشتیبانی کند.به این مشکلات پلدشت باید سرنوشت تلخ شهرک صنعتی این شهرستان را نیز اضافه کرد که اکنون در پنجمین سال کلنگ‌زنی خود در وضعیت نابسامانی به سر می‌برد.