چارلز براور

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: به‌طور کلی، قضات جدید ایرانی نــسبـت به بنیادگرایانی که در ابتدا با آنها روبه‌رو شده بودیم، دانش بیشتری داشتند و مودب‌تر بودند. اما یک استثنای بزرگ وجود داشت: اسدالله نوری که من با او در پرونده ریاحی برخورد داشتم. نوری که در سال۱۹۸۷ به دیوان منصوب شده بود تا اوایل قرن بیست‌ویکم در دادگاه باقی ماند و به سرعت به فریاد زدن متوسل می‌شد. در دهه۱۹۸۰، یک سرتیپ ارتش ایالات متحده که مسوول نیروهای هلی‌کوپتر ارتش بود، در لاهه در بخش جداگانه‌ای از B۱ که شامل عملکرد هلی‌کوپترهای بل بود که توسط ایران…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: با فرا رسیدن هزاره جدید، حقوق بین‌الملل به وضوح در حال تکامل بود و با هدف حمایت از سرمایه‌گذاران پیش می‌رفت که این حمایت‌ها به جریان سرمایه‌گذاری‌های مهم، به ویژه به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کرد. منشور حقوق و وظایف اقتصادی کشورها، با استاندارد جایگزین سست و ذهنی برای جبران خسارت ناشی از مصادره تا حدودی شکست‌خورده بود و این امر تا حدود زیادی به لطف اقدامات دیوان دعاوی ایران و ایالات متحده بود که به‌طور مداوم بر این موضوع تاکید داشت که جبران خسارت کامل لازم است. هزاران معاهده دوجانبه…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: من از سال ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۰، در سه پرونده‌ (پرونده ICSID علیه یک کشور آمریکای لاتین Santa Elena علیه کاستاریکا)، یکی از بزرگ‌ترین آرای ICSID در تاریخ (۸۷۷ میلیون دلار در CSOB علیه اسلواکی) و یکی از اولین پرونده‌های NAFTA Mondev (علیه ایالات متحده) به عنوان وکیل ارشد بودم و اکنون به بررسی هر سه خواهم پرداخت.

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: دوران ریاست‌جمهوری ریگان به‌‌رغم رسوایی ایران-کنترا، پابرجا ماند و در نهایت، معاون او، جورج هربرت واکر بوش، در ۲۰ژانویه۱۹۸۹ به‌عنوان جانشین سوگند یاد کرد. مراسم تحلیف را از جایگاهی ممتاز تماشا کردم: تراسِ گالری ملی هنر؛ جایی که رئیس سابق من، جک استیونسون، به لطف ارتباطات دیرینه بنگاه او با خانواده ملون، به ریاست هیات‌مدیره منصوب شده بود.

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: چند روز پس از شروع پروژه‌مان در کاخ سفید، با وکیلی به نام برندان سالیوان ملاقات کردیم که از وکلای باتجربه و خبره شرکت بزرگ ویلیامز و کانولی در واشنگتن دی‌سی بود. سالیوان به ما گفت که وی وکالت ستوان کلنل الیور نورث، کارمند شورای امنیت ملی را که نقش محوری در ماجرای ایران-کنترا و تلاش‌هایی برای لاپوشانی آن داشته است، بر عهده دارد. در واقع، نورث با اولین محموله موشک‌ها به تهران سفر کرده و هدایایی مانند کیک شکلاتی و تفنگ‌های مگنوم، ۴۴کرومی به مقامات ایرانی داده بود. او همچنین پول‌ها را از طریق…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: در پایان نوامبر۱۹۸۶، دوست قدیمی‌ام، دیوید ابشایر، مرا همان‌طور که از زمان ورودم به دیوان هر سال انجام داده بود، به شام شکرگزاری در خانه‌اش دعوت کرد. دیوید تا آن زمان به‌عنوان سفیر آمریکا در ناتو منصوب شده بود. بنابراین شام در محل اقامت رسمی او، ترامن هال نزدیک بروکسل برگزار شد. شام امسال خاص بود؛ زیرا به نوعی شام خداحافظی محسوب می‌شد. دیوید تا آن زمان استعفای خود را به‌عنوان سفیر از ژانویه آینده اعلام کرده بود و قصد داشت به مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS)، اندیشکده‌ای که سال‌ها پیش…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: عضویت در دادگاه داوری ایران-ایالات متحده بدون دردسر نبود. برای مثال، در پرونده «آموکو اینترنشنال فاینانس»، برداشت من با آرای قبلی دادگاه مطابقت داشت- به ویژه رای موقت در پرونده‌ «سدکو علیه شرکت ملی نفت ایران» که رسیدگی به آن در دوره‌ مدیریت مانگارد در دادگاه ما آغاز شده بود. ویرالی در هیات آن پرونده حضور نداشت؛ اما عدم پیروی او از پرونده «سدکو» نمونه‌ای از یک منبع سرخوردگی برای دادگاه، حداقل برای یک حقوقدان آموزش‌دیده در نظام کامن‌لا (common law) انگلستان، ایالات متحده و سایر حوزه‌های قضایی…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: به نظر می‌رسد که حمله به نیلز منگارد از قبل توسط کاشانی و شفیعی طراحی شده بود. پس از گفت‌وگوی دوستانه با برخی از کارمندان ایرانی، من دلیل این کار را فهمیدم. کاشانی به این نتیجه رسیده بود که توافق‌نامه‌های الجزایر اشتباه بوده‌اند. بنابراین او خود را با جناح تندرو در ایران که خواهان قطع کلیه روابط با ایالات متحده بود، همسو کرده بود؛ دیوان آخرین نماد عمومی این ارتباطات بود. کاشانی ماه‌ها برای خروج ایران از دیوان تلاش کرده بود. دولت آیت‌الله [خامنه‌ای] با این نظر موافق نبود و آنها خواستار حفظ…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: از لحظـــه‌ای که مسوولیت‌هایم را آغاز کـــردم، بی‌وقفه مشغول به‌کار بودم. یک جلسه استماع معمولی نهایتا یک هفته طول می‌کشید و شعبه من دو جلسه در ماه برای ۹ماه از سال برگزار می‌کرد، علاوه بر جلسات گاه به گاه طولانی‌تر پرونده‌های «A» که در حضور کامل دیوان انجام می‌شد. آماده‌سازی برای هر پرونده مانند آمادگی برای یک آزمون بود. حقایق متغیر از مصادره‌ها گرفته تا نقض قراردادها و موارد اخراج ناعادلانه از ایران بود. ما با سرعتی آرا را صادر می‌کردیم که سایر شعب را به چالش می‌کشید.

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: رونالد ریگان، همانند بری گلدواتر، دیدگاه‌هایی به مراتب راست‌گراتر از دیدگاه‌های من داشت؛ اما او همچنان یک جمهوری‌خواه بود و من مشتاق خدمت بودم. با این حال، یک منبع احتمالی ناراحتی وجود داشت؛ زیرا پدرم -که او نیز چارلی براور نام داشت - این موقعیت نادر را داشت که رونالد ریگان را از شغل تلویزیونی‌اش اخراج کرده بود. همان‌طور که پیشتر اشاره کردم، پدرم در زمینه تبلیغات فعالیت داشت و خاطرات او با عنوانی غیرمعمول، «من و دیگر استعدادهای تبلیغاتی» منتشر شده بود. در سال۱۹۵۴، آژانس تبلیغاتی او، BBD&O،…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: هرچند توقیف دارایی‌ها توسط کارتر برای وکلایی مانند من مفید بود، اما این اقدام در اصل با هدف کمک به احقاق حقوق اشخاص خصوصی برای جبران زیان‌هایشان طراحی نشده بود. این توقیف به‌عنوان یک ابزار مذاکره در چارچوب تحریم‌ها ایجاد شد تا به تعادل بخشیدن به ابزار مذاکره‌ای که گروگان‌ها برای ایران به ارمغان آورده بودند، کمک کند. این توقیف ایرانیان را به میز مذاکره کشاند؛ اما آنچه واقعا آنها را تحت فشار قرار داد، یک بازیگر سابق هالیوود بود؛ رونالد ریگان که به‌شدت در مسائل خارجی موضع سخت‌گیرانه‌ای داشت،…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: در سوم سپتامبر۱۹۸۴، درست زمانی که وارد جلسه‌ای با سایر قضات دیوان دعاوی ایران و ایالات متحده شده بودم، شاهد یکی از شوک‌آورترین حوادث دوران حرفه‌ای‌ام شدم. ناگهان دو قاضی ایرانی به سمت یک قاضی سوئدی هجوم برده، شروع به کتک زدن و خفه کردن او کردند و تلاش کردند تا او را با زور از ساختمان بیرون بیندازند.۱ درباره این واقعه آزاردهنده هنوز بسیار چیزهایی برای بیان دارم؛ اما در حال حاضر، تنها می‌خواهم به ارتباط حمله به قاضی سوئدی و ریشه‌های تنش میان ایران و ایالات متحده اشاره کنم. رهبر این حمله در…

دنیای اقتصاد -گروه تاریخ و اقتصاد: آمکو آسیا آغاز دخالت من در داوری‌های بین‌المللی علیه یک کشور بود. وقتی که این روند آغاز شد، چهل و پنج ساله بودم و زمانی که سرانجام به پایان رسید، ۵۶ساله بودم. فکر می‌کنم دیر به این عرصه پا گذاشتم؛ اما در همان حال، خود حوزه داوری بین‌المللی نیز تازه در حال شکل‌گیری بود! پس از اینکه چند پرونده را تجربه کردم، خودم را یک کارشناس دانستم که با توجه به محدودیت‌های داوری بین‌المللی در آن زمان، احتمالا واقعا همین‌طور بود. سپس در مجمع‌های سخنرانی شرکت کردم؛ جایی که برای گروه‌های مشاوران حقوقی داخلی و…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: سی‌اویل پایان کار من برای اندونزی نبود، بلکه در واقع تنها آغازی بر آن بود. در ژانویه۱۹۷۷، کمی بیش از دو ماه پس از اولین سفرم به جاکارتا، در حال تماشای مراسم تحلیف کارتر بودم که تلکسی از رئیس کل صالح به دستم رسید. او از من پرسید آیا شرکت وایت ‌اند کیس حاضر است به‌عنوان وکیل عمومی خارجی برای اندونزی در تمام معاملات بین‌المللی‌اش، چه مالی و چه سایر موارد، خدمت کند. ما البته این نمایندگی برجسته را پذیرفتیم که از آن زمان تاکنون ادامه داشته است. برای ۷سال، از آن اولین سفر تا زمانی که در پایان…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: ممکن است ما با استفاده از قدرت کاخ سفید و وزارت امور خارجه، لوئی لوفور را آزاد کرده باشیم؛ اما در برخی دیگر از زمینه‌ها، شاید بهتر بود اگر شاخه اجرایی از دخالت در امور خودداری می‌کرد. یکی از این زمینه‌ها، مصونیت حاکمیتی بود که وزارت امور خارجه با وجود تلاش‌های بی‌وقفه من، هنوز موظف بود در نقشی شبه‌قضایی عمل کند. در سال۱۹۷۲، برای دو روز، رئیس‌جمهور نیکسون در هاوایی نشست اقتصادی‌ای را با نخست‌وزیر تاناکا از ژاپن برگزار کرد. یکی از موارد دستور کار، کسری تجاری عظیمی بود که ایالات متحده انباشته…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: تجربه کار در وزارت امور خارجه باعث شد تا علاقه من به حل و فصل اختلافات بین‌المللی بیش از پیش تقویت شود. دهه۱۹۷۰ دوره‌ای هیجان‌انگیز از گذار را نشان می‌دهد. همان‌طور که نوئل ماورر، تاریخ‌دان اقتصادی، در مطالعه برجسته خود به نام «تله امپراتوری» نوشته است: قبل از ۱۹۴۵، تنها راه‌حل موجود برای یک شرکت آمریکایی که در یک مناقشه سرمایه‌گذاری با دولت خارجی گرفتار می‌شد، استفاده از قدرت قهری (زور) شاخه اجرایی ایالات متحده بود. اما تا دهه۱۹۹۰، سرمایه‌گذاران آمریکایی به طیفی از ابزارهای حفاظت از حقوق…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: در شرایط دیگری شاید من در وزارت خارجه می‌ماندم؛ اما تا میانه‌های سال۱۹۷۳، نشانه‌ها روشن شده بود و این موضوع ارتباطی به رسوایی واترگیت نداشت. راجرز سرانجام تصمیم گرفته بود که من برای سمت مشاور حقوقی جوان‌تر از آن هستم که فکر می‌کرد. او تمایل داشت فرد مسن‌تری به نام استوارت اسکات، یکی از شرکا در شرکت حقوقی دیوی بالانتاین را که با منافع راکفلر همکاری داشت، نامزد کند. در واقع، ساحل اسکات در مجموعه تفریحی سابق راک‌ریزورتس در کانیل بی، واقع در جزیره سنت جانز در جزایر ویرجین ایالات متحده (که…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: در سال ۱۹۷۲، به‌عنوان مشاور به پیتر جی. پیترسون، وزیر بازرگانی آمریکا، معرفی شدم تا به هیاتی که او برای مذاکره درباره یک توافق‌نامه تجاری با شوروی رهبری می‌کرد، مشاوره دهم. این مذاکرات پس از توافق نیکسون و برژنف در نخستین اجلاس مسکو در ماه مه ‌همان سال، برنامه‌ریزی شده بود. ما در ماه ژوئیه برای شرکت در مذاکرات به مسکو سفر کردیم و در هتل گاستینیزا روسیا اقامت داشتیم، هتلی مدرن با سه‌هزار اتاق که تنها چند قدمی از میدان سرخ فاصله داشت. بخشی از رستوران طبقه بالا برای هیات آمریکایی محفوظ بود و به…

دنیای اقتصاد-گروه تاریخ و اقتصاد: کمی پیش از پیوستنم به وزارت امور خارجه در نوامبر۱۹۶۹، ویلی برانت به‌عنوان صدراعظم آلمان غربی سوگند یاد کرد. بلافاصله، برانت به اجرای سیاست شرقی نوین خود موسوم به Neue Ostpolitik پرداخت که با کاهش تنش‌ها بین آلمان غربی و شرقی آغاز شد. این زمان بسیار هیجان‌انگیزی برای شروع کار من به‌عنوان مشاور حقوقی تازه‌کار امور اروپایی بود. دولت نیکسون نیز پیش از آن شروع به پیگیری سیاست دتانت خود با اتحاد جماهیر شوروی کرده بود و وضعیت حقوقی و سیاسی برلین تقسیم‌شد، به یکی از اجزای کلیدی آن سیاست تبدیل شد. به…

دنیای اقتصاد: در سال۱۹۵۷، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) توانست برل را گیر بیندازد و او را احضار کند. اما برل با فرار به کوبا و سپس با به قدرت رسیدن کاسترو در سال۱۹۵۹، به برزیل گریخت. چند سال بعد، پس از یک کودتای نظامی و امضای معاهده استرداد مجرمان بین برزیل و آمریکا، برل که از فرار خسته شده بود، سرانجام برای روبه‌رو شدن با عواقب کارهایش به آمریکا بازگشت. او به توطئه برای دستکاری سهام شرکت نفت آمریکایی لِدِو (American Leduc Petroleum) و فروش غیرقانونی ۳.۵میلیون سهم ثبت‌نشده این شرکت متهم شده بود.

گاهی اوقات، شرکا در وایت و کیس تماس‌هایی از قضات دادگاه‌های جنایی دریافت می‌کردند که می‌گفتند متهمی خاص به وکیل نیاز دارد و توانایی پرداخت هزینه‌ها را ندارد. آنها از شرکت می‌خواستند که یک همکار جوان و توانمند را برای دفاع از متهم بی‌بضاعت اعزام کنند. شرکا در بخش دعاوی نمی‌توانستند به قضاتی که اغلب باید پیش آنها حاضر می‌شدند، نه بگویند؛ علاوه بر این، این فرصت برای همکاران جوان مفید بود؛ چراکه تجربه ارزشمندی در دادگاه کسب می‌کردند.