در «المشترک» آمده است که هرات شهری بزرگ و مشهور بود از خراسان، ولی مغولان آن را ویران کردند. به هنگام تصرف شهرهای خراسان و ماوراءالنهر پیشهوران عمدتا به اسارت گرفته و به قراقروم یا جبهههای جنگ فرستاده شدند؛ اما با توجه به اینکه مغولها به اهمیت و ارزش این بخش از جامعه پی برده بودند، تعداد زیادی از این گروه نجات یافتند.
شهر هرات در درهای محصور در کوهستانهای مرتفع واقع است و شهر به رشته شمالی که آن را از سرزمین بخارا جدا میکند نزدیکتر است. طول دره از شرق به غرب حدود ۳۰ میل و عرض دره حدود ۱۵ میل است. اراضی واقع در دره از آب رودخانهای که از کوهستان سرچشمه گرفته و به مرکز دره میرسد مشروب میشود. اراضی دره سراسر زیر کشت غنی و پربرکتی قرار دارد و چهره دره را مزارع متعدد و باغهای وسیع میپوشاند.