هنگامیکه تقیزاده در سال ۱۹۳۶ به مدرسه علوم شرقی آمد من در آنجا دانشجوی دوره دکترا بودم. درس خواندن نزد او نعمتی بود. گرچه در فن آموزگاری خیلی درخشان نبود؛ اما هرقدر دانشجو نادان و بیتجربه بود، ادب و شکیبایی او هم بیشتر میشد.
تقیزاده که در سال ۱۳۲۶ وکیل مجلس شده بود؛ در کتابخانه با زریاب آشنا میشود. به قول خودش زریاب را کشف میکند. همیشه میگفت: «در آن کتابخانه یک نفر بود که دانا بود و میشد از او استفاده کرد و آن زریاب بود.»