عبور بسکتبال زنان از مرزها

فریده هادوی، سرمربی تیم بسکتبال بانوان ایران با گذشت بیش از دو دهه از تشکلیل تیم بسکتبال بانوان هدایت این تیم را برعهده گرفته است. این تیم خروج از مرزها را برای اولین بار تجربه می‌کند و اولین نتایج را با پوشش اسلامی در تاریخ افتخارات زنان ثبت خواهد کرد. تیم بسکتبال زنان ایران خود را برای شرکت در مسابقات دوستانه مالزی آماده می‌کند. فریده هادوی استاد دانشگاه تربیت معلم با ابراز خرسندی از حضور تیم‌های بسکتبال، والیبال، فوتسال و هندبال در رقابت‌های برون مرزی و مسابقه با تیم‌های خارجی گفت: خروج تیم‌های گروهی کشور سبب افزایش انگیزه جوانان و نوجوانان نسبت به ورزش خواهد شد. به این ترتیب خروج ورزش‌های گروهی سبب هماهنگی فردی در بین تیم‌های رده‌های پایین‌تر خواهد شد.

وی ادامه داد: یک زمان سقف حضور تیم ملی بسکتبال تنها به مسابقات زنان مسلمان و یا قهرمان کشوری ختم می‌شد. هم اکنون، این سد شکسته شده و آنها با پوشش اسلامی به دیگر مسابقات نیز می‌روند، این انگیزه بسیار بزرگی را در میان بسکتبالیست‌ها به وجود آورده که نکته بسیار مثبتی است. این قضیه به نظر من از کسب نتیجه بسیار مهم‌تر است.

دکتر هادوی در رابطه با سطح فنی تیم ملی بسکتبال گفت: تیم زنان رشد بسیار خوبی داشته است. در یک برهه از زمان به دلیل نبود مربیان مرد و این که مربیان مجربی وجود نداشت، تیم با کمی افت همراه بود، اما ما کلاس‌های مربیگری زیادی را برگزار کردیم. حضور در مسابقات قهرمان کشوری در کنار به روز کردن اطلاعات مربیان، کمک بسیاری به ما کرد تا هم اکنون در حد سوپر لیگ به شرایط خوبی برسند.

وی تصریح کرد: امروز پس از برگزاری ۴ دوره مسابقات اسلامی زنان،‌ ملی‌پوشان ما به تدریج بر رقبای خود پیروز شدند و حرف اول را در میان کشورهای شرکت کننده می‌زنند. هادوی گفت: صرفا کشورهای عربی نبودند، بلکه کشورهای خاورمیانه نیز رقبای قدری بودند. در میان کشورهای عربی نیز، کشور سوریه واقعا حرفه‌ای است، ما سوریه را نیز شکست دادیم. با این توصیف علاوه بر مسائل فنی، ملی‌پوشان ما از اعتماد به نفس بالایی برخوردار شده‌اند.

وی با اشاره به مزیت‌های اولین خروج تیم ایران از کشور گفت: تیم ایران با اولین خروج نه تنها باید اعتماد به نفس داشته باشد، بلکه بازی در برابر تماشاچیان غیر ایرانی را نیز تجربه می‌کند و اگر دو بازی را با پیروزی پشت سر بگذارد، می‌تواند آماده مسابقات آسیایی شود.

دکتر هادوی محک زدن ملی‌پوشان در بازی‌های تدارکاتی مالزی با پوشش اسلامی را یکی از مهم‌ترین اهداف این اعزام دانست و گفت: این برای اولین بار است که با پوشش اسلامی بازی می‌کنیم و خودش تجربه جدیدی برای ما محسوب می‌شود که آیا می‌توان با این پوشش به نمایش تاکتیک‌های مورد نظر پرداخت یا خیر؟

سرمربی تیم ملی بسکتبال با اشاره به رشته دو و میدانی گفت: ترکیب و جنس لباس خیلی برای ما اهمیت دارد. در مسابقات لیگ دو و میدانی دیدیم که دونده دوی ۳‌هزار متر با مانع وقتی وارد چاله آب شد، خیس شدن لباسش در رکورد و سرعت بازی او اثر مستقیم گذاشت. لیلا ابراهیمی در مصاحبه خود گفت: «معلوم نبود که باید با رقبا بجنگم یا با لباس خودم.» به این ترتیب در رشته بسکتبال که رشته پر برخوردی است و تعریق زیاد نباید مانع کار ملی‌پوشان شود،‌ باید همه چیز را مد نظر داشته باشیم.

وی افزود: تعریق و خنک شدن‌های مداوم دمای بدن آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از نظر بیومکانیکی نیز در بسکتبال به دامنه حرکتی بالا نیاز داریم. ما باید به این نکته دست یابیم که لباس‌های طراحی شده با این تحرک تا چه میزان ممکن است مانع تحرک شود و یا باید از چه جنسی باشد. هادوی تاکید کرد: یک مسابقه ورزشی به غیر از مساله فنی، دارای پیامدها و مسائل حاشیه‌ای زیادی است که باید به آن توجه کرد.

وی در پاسخ به این سوال که میانگین سنی تیم ملی بسکتبال بانوان چقدر است، گفت: دو سال است که تیم جوان شده است و قصد داریم به تدریج در پست‌های مختلف جایگزین داشته باشیم. دو بازیکن مسن را نسبت به قبل نگه داشته‌ایم، اما در رشته‌های تیمی حرف نهایی را تنها جسم نمی‌زند، بلکه ذهن بازیکنان باید آماده باشد. از طرفی ما نمی‌توانیم بلافاصله همه را کنار بگذاریم. حتی قدیمی‌ها باید تجارب خود را در اختیار جدیدها قرار دهند و بعد تیم را ترک کنند. دکتر هادوی در رابطه با عواملی که می‌تواند به پیشرفت روند فعالیت باشگاه‌ها بیانجامد، گفت: وجود بازیکنان خارجی که در شرایط فعلی نیز حضور دارند، عامل مهمی است. با توجه به شرایط موجود دیدن مسابقات بسکتبال خارجی مانند NBA به ورزشکاران کمک زیادی می‌کند. چرا که یکی از الگوهای خوب یادگیری، «تصویر» است. به همین خاطر باعث شده اگر در جایی مربیان امکان ارتقا نداشته باشند، از این طریق سطح دانش خود را افزایش دهند.

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: امیدوارم طرح ادغام تنها مختص سازماندهی و مسائل اداری نباشد، بلکه همان طور که فدراسیونی مانند بسکتبال پس از سال‌ها افتخاری بزرگ را آفرید، در بخش بانوان نیز شاهد پیشرفت و توسعه باشیم و به ارتقای دانش مربیگری و داوری آنها بپردازیم.