در سال ۲۰۰۵، اسکینر به پلیس مراجعه کرد و جرالد فراملین که در آن زمان ۸۰ سال داشت به تجاوز متهم شد و به جرم خود اعتراف کرد و به دو سال حبس تعلیقی محکوم شد، اما آلیس مونرو تا زمان مرگ فراملین در سال ۲۰۱۳ با او زندگی کرد. اسکینر در این باره گفت: «اولین بار در سال ۱۹۹۲، زمانی که ۲۰ساله بودم به مادرم درباره این آزار اطلاع دادم و مادرم همسرش را موقتا ترک کرد. فراملین در نامه‌هایی به سوء استفاده اعتراف کرد، اما تقصیر را به گردن من انداخت ومادرم نیز گفت که خیلی دیر به او اطلاع داده‌ام و در واقع هر اتفاقی که افتاده بین من و ناپدری‌ام بوده و ربطی به او ندارد.»

ایلینا پل، سرپرست دانشکده هنر و علوم انسانی وسترن، در بیانیه‌ای نوشت: «در حال حاضر، ما کرسی خلاقیت آلیس مونرو را متوقف می‌کنیم و میراث مونرو و پیوندهای او با دانشگاه وسترن را به دقت بررسی می‌کنیم. وقتی از تجربه آزار جنسی آندریا رابین اسکینر در دوران کودکی آگاه شدیم، به‌شدت نگران شدیم. خانم اسکینر از حمایت بی‌دریغ ما برخوردار است.»

کرسی خلاقیت آلیس مونرو برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ با هدف رهبری فرهنگ خلاق دانشکده هنر و علوم انسانی و همچنین ایجاد پیوند بین دانشگاه و جامعه خلاق محلی معرفی شد. به گزارش سی‌بی‌سی، در میان اساتیدی که در مورد داستان‌های کوتاه مونرو در دانشگاه وسترن تدریس می‌کنند نیز تردیدهایی ایجاد شده است و مانینا جونز، پروفسور انگلیسی که سال‌ها آثار مونرو را تدریس کرده گفته آلیس مونرو استاد داستان کوتاه بود؛ با این حال درباره محتوای دوره‌های تدریس  خود محتاطانه ‌تجدیدنظر خواهد کرد.

 

اخبار مرتبط